====== Psalm 10 ======
<sup>10:1</sup> Waarom, o HEER, blijft //Gij van// verre staan?\\ Waa//rom verbergt Gij U; daar// wij, gehaat,\\ Beangst, verschrikt, schier //door den// druk vergaan?\\ De //trotsaard, die godd'loos de// deugd versmaadt,\\ Ver//volgt Uw volk in zijnen// jammerstaat.\\ Dat //hen 't be//sluit, tot //ons verderf ge//nomen,\\ In 't //warnet// breng', en //schielijk om doe// ko-men!\\ \\ 
<sup>10:2</sup> Want op zijn wens be//roemt zich// 't godd'loos rot;\\ Hij //zegent vast den gierig//aard, en spreekt\\ Tot laster van den //aller//hoogsten God;\\ Ter//wijl 't verwaand den neus om//hoge steekt,\\ En //in zijn hart geen onder//zoeking kweekt;\\ Maar //koestert// deez' on//zinnige ge//dachten:\\ "Daar //is geen// God, geen //loon, noch straf te// wach-ten."\\ \\ 
<sup>10:3</sup> Zijn handelwijs baart //altijd// smart op smart;\\ Ter//wijl zijn oog naar straf noch// oordeel ziet;\\ En, daar hij stout Uw //hoog ge//richte tart,\\ Blaast //hij met smaad op al wie// weerstand biedt,\\ En //zegt in zijn gemoed: "Ik// wankel niet,\\ Ter//wijl ik,// van ge//slachte tot ge//slachte,\\ Op //mijnen// weg geen //tegenspoeden// wach-te".\\ \\ 
<sup>10:4</sup> Zijn mond is vol van //vloek, be//drog en list;\\ Zijn //tong bedekt de moeit' en// 't zielsverdriet;\\ Zijn boosheid is met //valsen// schijn vernist;\\ In //hinderlaag, daar niemands// oog hem ziet,\\ Ver//bergt hij zich, valt ijlings// uit, vergiet\\ On//schuldig// bloed; hij //weet van geen er//barmen,\\ Maar //sluit zijn// oog voor //'t bitter leed der// ar-men.\\ \\ 
<sup>10:5</sup> Hij loert, en houdt zich //in het// donker schuil,\\ Ge//lijk een leeuw, die in zijn// hol zich zet;\\ d' Ellendigen ver//rast hij// uit zijn kuil;\\ Hij //heeft zijn klauw en tanden// scherp gewet,\\ En //trekt zijn prooi in 't dicht be//lommerd net;\\ Hij //buigt zich,// duikt, en //ijlings toege//schoten,\\ Valt //d' arme// hoop hem //in de sterke// po-ten.\\ \\ 
<sup>10:6</sup> Hij vleit zich, dat de //Godheid// dit vergeet',\\ Het //aangezicht verberg', niet// gadesla;\\ Noch immer zie der //armen// nood en leed.\\ Be//wijs, o HEER, d' ellendi//gen genâ.\\ Be//toon, dat U hun smart ter// harte ga;\\ Sta //op; ver//hef Uw //hand, om hen te// straffen,\\ En //raad en// hulp den //armen te ver//schaf-fen.\\ \\ 
<sup>10:7</sup> Waarom ontrooft de //laste//raar Gods eer?\\ Wat //vleit hij zich, dat God het// niet aanschouw'?\\ Gij ziet het toch, waar//heen hij// zich ook keer';\\ Want //Gij merkt op de moeite,// smart en rouw,\\ Op//dat men 't U in handen// geven zou.\\ Op //U ver//laat zich //d' arme; zou hij// vrezen?\\ Gij //immers// zijt een //trouwe hulp der// we-zen.\\ \\ 
<sup>10:8</sup> Fnuik Gij, o HEER, der //godde//lozen kracht;\\ Ver//breek hun arm; dat U de// boze ducht';\\ Zie neer in toorn op //dit ont//aard geslacht,\\ Op//dat het nooit Uw streng ge//richt ontvlucht',\\ Maar //ete van zijn werk de// bitt're vrucht,\\ De //HEER zal// toch als //Koning eeuwig// leven,\\ Het //heiden//dom is //uit zijn land ver//dre-ven.\\ \\ 
<sup>10:9</sup> O HEER, Gij wilt, door //goedheid// aangespoord,\\ Den //wens van Uw zachtmoedig// volk voldoen;\\ Gij zult hun hart ver//sterken// naar Uw woord,\\ Ver//drukten door Uw Godd'lijk// recht behoên,\\ En //U ter hulp van arme// wezen spoên;\\ Op//dat een// mens, uit //nietig stof ge//boren,\\ Niet //voortga// door ge//weld de rust te// sto-ren.