====== Psalm 115 ======
<sup>115:1</sup> Niet //ons, o// HEER, niet //ons, Uw naam al//leen\\ //Zij,// om Uw //trouw en goeder//tierenheên,\\ All' //eer en roem ge//geven.\\ Waa//rom, o// HEER, zou //'t heidendom, met// spot,\\ Dan //zeggen:// "Waar, waar //is toch nu hun// God,\\ Bij //hen zo hoog ver//heven?"\\ \\ 
<sup>115:2</sup> Noch//tans is// God het //doel van onzen// lof,\\ //Hij,// onze //God, Hij woont in// 't hemelhof,\\ En //doet al Zijn be//hagen.\\ Hun //afgoôn// zijn van //zilver en van// goud;\\ Slechts //mensen//werk, waar//aan, zo snood als// stout,\\ Gods //eer wordt opge//dragen.\\ \\ 
<sup>115:3</sup> Zij //hebben// wel een //mond, doch die niet// spreekt;\\ //Wel// ogen, //doch waaraan 't ge//zicht ontbreekt,\\ 't Licht //kan hun niets ont//dekken;\\ Geen //klank, hoe// schel, dringt //immer hun in// 't oor;\\ Men //zett' hun// vrij den //besten wierook// voor,\\ 't Kan //hun geen reuk ver//wekken.\\ \\ 
<sup>115:4</sup> Hun //hand, hoe// fraai be//werkt, tast nooit iets// aan,\\ //Hun// voet, hoe //wèlgevormd, kan// nimmer gaan;\\ Hun //keel geen klanken// geven.\\ Hun //maker// deel' in //hun veracht'lijk// lot;\\ Die //op hen// steunt, miss' //nevens hen 't ge//not\\ Van //'t duurgeschatte// leven.\\ \\ 
<sup>115:5</sup> Maar, //Isra//ël, ver//trouw gij op den// HEER;\\ //Hij// is hun //hulp, hun sterkt' en// al hun eer,\\ Hun //schild, dat nooit zal// wijken.\\ Ver//trouw op// God, gij //Arons nage//slacht;\\ Hij //is hun// schild, hun //hulp, die hun Zijn// macht\\ Zo //menigwerf deed// blijken.\\ \\ 
<sup>115:6</sup> Ver//trouwt op// God, gij //allen, die Hem// vreest;\\ //Hij// is al//toos hun schild, hun// hulp geweest.\\ De //HEER was ons ge//dachtig.\\ Zijn //zegen// blijft op //Israël ver//spreid;\\ A//ärons// huis is //die ook toebe//reid;\\ God //is getrouw en// machtig.\\ \\ 
<sup>115:7</sup> Elk, //die Hem// vreest, hoe //klein hij zij of// groot,\\ //Wordt// van dat //heil, die weldaân,// deelgenoot.\\ Hij //zal ze groter// maken,\\ En //z' u, zo//wel als //'t kroost, dat gij be//mint,\\ Dat //nevens// u, zich //aan Gods wet ver//bindt,\\ In //dubb'le maat doen// smaken.\\ \\ 
<sup>115:8</sup> D' al//goede// God, die, //door Zijn grote// kracht,\\ //Den// hemel //schiep, deez' aard' heeft// voortgebracht,\\ Be//schenkt u met Zijn// zegen.\\ De //hemel// is Zijn //eigendom, Zijn// troon;\\ Maar //'t mensdom// heeft de //vruchtbaar' aard', ter// woon\\ Van //onzen God ver//kregen.\\ \\ 
<sup>115:9</sup> In //'t stille// graf zingt //niemand 's HEEREN// lof;\\ //Het// zielloos //lijf, gedompeld// in het stof,\\ Kan //Hem geen glorie// geven;\\ Maar //onze// tong zingt, //tot in eeuwig//heid,\\ Des //HEEREN// lof, Zijn //roem en majes//teit.\\ Looft //God, de bron van// 't leven!