====== Psalm 136 ======
136:1 Looft den //HEER, want Hij is// goed;\\ Looft Hem //met een// blij gemoed;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:2 Looft den //groten God, Wiens// troon\\ Hoger //rijst dan// die der goôn;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:3 Looft der //heren Opper//heer;\\ Buigt u //need'rig// voor Hem neer;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:4 Looft Gods //macht, die onbe//perkt,\\ Gade//loze// wond'ren werkt;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:5 Looft Gods //wijsheid; door Zijn// woord\\ Bracht Hij //al de// heem'len voort;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:6 D' aard' hief //uit der waat'ren// schoot\\ Zich om//hoog, toen// God 't gebood;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:7 God schiep //aan des hemels// trans\\ Grote //lichten,// rijk van glans;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:8 Aan de //zon schonk Gods ge//zag\\ D' opper//heerschap//pij bij dag;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:9 Maan en //sterren, min in// pracht,\\ Schonk Hij //heerschap//pij bij nacht;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:10 Looft Hem, //die Egypte's// staat\\ Sloeg in //'t eerstge//boren zaad;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:11 Looft den //HEER, wiens heerschap//pij\\ Isrel //voerd' uit// slavernij;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:12 Looft den //HEER, wiens sterke// hand\\ Isrel //leidd' uit// Faros land;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:13 Looft Hem, //die het Rode// meer\\ Heeft ver//deeld voor// Mozes' heir;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:14 Die, door //dien verdeelden// plas,\\ Isra//ëls Ge//leider was;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:15 Die vorst //Faro's leger//macht\\ In de //Schelfzee// t' onder bracht;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:16 Die Zijn //volk, als bij de// hand,\\ Leidde //door woes//tijn en zand.\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:17 Die, tot //wering van 't ge//weld\\ Konin//gen heeft// neergeveld;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:18 Die de //vorsten, trots van// moed,\\ Heeft doen //smoren// in hun bloed;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:19 Looft Hem, //die den Amo//riet\\ Van zijn //grootsen// zetel stiet;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:20 Looft Hem, //wiens geduchte// macht\\ Bazans //koning// t' onder bracht;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:21 Die hun //land, dat d' ogen// streelt,\\ Isra//ël heeft// toegedeeld;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:22 Looft Hem, //nu die erfe//nis,\\ Naar Zijn //woord be//vestigd is;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:23 Die in //onzen lagen// stand,\\ Ons ge//nadig// bood de hand;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:24 Die ons, //onder 't leed ge//bukt,\\ Heeft uit //'s vijands// macht gerukt;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:25 Looft Hem, //looft Hem, al wat// leeft,\\ Die al //'t vlees zijn// voedsel geeft;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.\\ \\
136:26 Geeft den //God des hemels// eer;\\ Lof zij //aller// scheps'len HEER;\\ Want Zijn //gunst, alom ver//spreid,\\ Zal be//staan in eeuwig//heid.