====== Psalm 137 ======
137:1 Wij //zaten// neer, wij //weenden langs de// zomen\\ Van //Baby//lons wijd //uitgebreide// stromen;\\ //Elk// stortte daar zijn //bitt're jammer//klacht,\\ Als //hij met// smart aan //'t heilig Sion// dacht;\\ Elk, //wars van// vreugd en //vrolijke ge//zangen,\\ Liet //daar zijn// harp aan //somb're wilgen// hangen.\\ \\
137:2 De //vijand// dorst, bij //al ons leed, ons// tergen,\\ 't Ge//vangen// volk, in //zijne jamm'ren,// vergen;\\ //Dat// elk zijn hart, schoon //overstelpt, be//dwong,\\ En //een ge//zang uit //Sions lied'ren// zong.\\ "Hoe //zou" (zeid'// elk) "ons, //die in rampen// zwoegen,\\ In //'t vreemd ge//west een //lied des HEEREN// voegen?"\\ \\
137:3 Je//ruza//lem, dat, //zo ik u ver//gete,\\ Mijn //rechter//hand niet //van zichzelve// wete;\\ //Dat// mijne tong aan //mijn gehemelt'// kleev',\\ In//dien ik// u niet //steeds mijn achting// geev';\\ Zo //ramp of// leed mijn //hart van Sion// scheure,\\ En //ik Gods// stad mijn //hoogste vreugd niet// keure.\\ \\
137:4 Ge//denk, o// HEER, ge//denk aan d' Edo//mieten,\\ Aan //Salems// dag, toen //wij ons land ver//lieten,\\ //Dien// bitt'ren dag, zo //vol van grievend// leed;\\ Ge//denk aan// hen, die //zo ontaard en// wreed\\ Nog //zeiden,// toen z' ons //zagen over//vallen:\\ "Ont//bloot, ont//bloot ten //grondslag toe hun// wallen."\\ \\
137:5 O //Baby//lon, wij //zien eerlang u// straffen;\\ Ge//lukkig// hij, die //u zal loon ver//schaffen,\\ //Die// u vergeldt al //wat g' ons hebt mis//daan;\\ Ge//lukkig// hij, die //u terneer zal// slaan,\\ Uw //kinder//kens zal //grijpen, o gij// trotsen,\\ En //wrede//lijk ver//plett'ren aan de// rotsen.