====== Psalm 31 ======
<sup>31:1</sup> Op //U betrouw ik, HEER// der //he//ren,\\ Op //U, ge//lijk 't betaamt;\\ Ai, //laat mij nooit, be//schaamd,\\ Van //Uwen// troon te//rugge//keren;\\ Help //mij, op mijn ge//beden,\\ Door //Uw gerechtig//heden.\\ \\ 
<sup>31:2</sup> Och, //neig tot mij Uw gun//stig' //o//ren,\\ Schiet //haastig// toe; dat mij\\ Uw //naam een rotssteen// zij;\\ Een //huis, een// welge//sterkte// toren,\\ Die, //op een klip ver//heven,\\ Mij //veiligheid kan// geven.\\ \\ 
<sup>31:3</sup> Gij //zijt alleen (wat zou// ik //vre//zen?)\\ Mijn //rots, mijn// burcht, o HEER!\\ Ja, //Uwen Naam ter// eer,\\ Zult //Gij mij// tot een //herder// wezen.\\ Mijn //Helper, scheur de// netten,\\ Die //z' in 't verborgen// zetten.\\ \\ 
<sup>31:4</sup> 'k Be//veel mijn geest in U//we //han//den;\\ Gij, //God der// waarheid, Gij,\\ O //HEER, verlostet// mij.\\ Ik //haat hen,// die het //reukwerk// branden\\ Ter //eer van valse// goden;\\ Op //U steun ik in// noden.\\ \\ 
<sup>31:5</sup> 'k Zal //in Uw goedheid mij// ver//blij//den;\\ Gij //hebt mij// aangezien,\\ En //hulpe willen// biên\\ In //mijn ver//drukking //en mijn// lijden;\\ Toen, //in mijn zielsel//lende,\\ Uw //aangezicht mij// kende.\\ \\ 
<sup>31:6</sup> Ook //hebt Ge mij niet weg//ge//sto//ten,\\ Noch //mij, van// allen kant,\\ Be//nauwd door 's vijands// hand;\\ Neen, //'k heb Uw// trouwe //hulp ge//noten:\\ Gij //deedt met vaste// schreden,\\ Mij //in de ruimte// treden.\\ \\ 
<sup>31:7</sup> Be//wijs, o HEER, Uw me//de//do//gen;\\ Ver//hoed mijn// ondergang;\\ Ik //ben beklemd en// bang;\\ Het //zwaar ver//driet door//knaagt mijn// ogen;\\ Het //doet mijn ziel be//zwijken,\\ En //'s lichaams krachten// wijken.\\ \\ 
<sup>31:8</sup> De //bitt're smart verteert// mijn //le//ven;\\ Mijn //tijd wordt// dag aan dag\\ Ver//sleten in ge//klag;\\ Ik //voel mijn// krachten //mij be//geven\\ Door //zonden, die met// plagen\\ Mijn //beend'ren fel door//knagen.\\ \\ 
<sup>31:9</sup> Mijn //weêrpartijders, zeer// te //duch//ten,\\ Ver//wekken// mij elks haat\\ En //mijner buren// smaad;\\ 'k Ben //tot een// schrik, mijn //vrienden// vluchten;\\ Daar //z', om mijn blaam en// lijden,\\ Mij //op de straten// mijden.\\ \\ 
<sup>31:10</sup> Ik //ben, als dood, in 't hart// ver//ge//ten,\\ En //word niet// meer geschat,\\ Dan //een bedorven// vat;\\ 'k Hoor //hoeveel// kwaads mij //wordt ver//weten;\\ Waar //zou ik veilig// wezen?\\ 'k Heb //van rondom te// vrezen.\\ \\ 
<sup>31:11</sup> Ter//wijl zij samen zich// ver//bin//den\\ Be//sluiten// zij mijn dood.\\ Maar, //HEER, 'k vertrouw in// nood\\ Op //U; dit// doet mij //sterkte// vinden;\\ 'k Mag, //met gelovig// roemen,\\ U //mijn Verbondsgod// noemen.\\ \\ 
<sup>31:12</sup> In //Uwe hand zijn mij//ne //tij//den;\\ 'k Ver//laat mij// in mijn leed\\ Op //U alleen, Die// weet\\ De //maat en// 't einde //van mijn// lijden;\\ Red //mij van wie ver//bolgen,\\ Ter //dood toe mij ver//volgen.\\ \\ 
<sup>31:13</sup> Laat //over mij Uw aan//schijn //lich//ten;\\ Zie //op Uw// dienstknecht neer;\\ Ver//los mij toch, o// HEER;\\ Doe //mij nooit// voor mijn //haat'ren// zwichten;\\ Be//schaam niet, laat niet// zuchten,\\ Dien //Gij tot U ziet// vluchten.\\ \\ 
<sup>31:14</sup> Be//schaam, verschrik de god//de//lo//zen;\\ Ver//stom hen// in den dood.\\ Och, //of Uw almacht// sloot\\ De //valse// lippen //van die// bozen,\\ Die, //stout en trots, ver//achten\\ Hen, //die Uw wet be//trachten.\\ \\ 
<sup>31:15</sup> Hoe //groot is 't goed, dat Gij// zult //ge//ven\\ Hem, //wiens op//rechte geest\\ Op //U betrouwt, U// vreest!\\ Hoe //groot is// 't heil, dat //G' in dit// leven,\\ Ver //boven beed' en// wensen,\\ Reeds //wrocht voor 't oog der// mensen!\\ \\ 
<sup>31:16</sup> Gij //zult uw volk een schuil//plaats //we//zen;\\ Gij //bergt hen// in het licht,\\ Van //'t Godd'lijk aange//zicht,\\ Daar //zij geen// leed van //trotsen// vrezen;\\ Een //hut, waarin zij// 't woelen,\\ Den //twist der tong niet// voelen.\\ \\ 
<sup>31:17</sup> Ge//loofd zij God, Die Zijn// ge//na//de\\ Aan //mij heeft// groot gemaakt;\\ Die //voor mijn welstand// waakt:\\ Zijn //oog slaat// mij in //liefde// gade;\\ Hij //wil mij heil be//reiden;\\ Mij //in een vesting// leiden.\\ \\ 
<sup>31:18</sup> Ik //heb, te moed'loos neer//ge//bo//gen,\\ En //door de// vrees gejaagd,\\ Wel//eer te ras ge//klaagd:\\ "'k Ben //afge//sneên van //voor Uw// ogen";\\ Dan //nog woudt G' U ont//fermen,\\ Toen //Gij mij hoordet// kermen.\\ \\ 
<sup>31:19</sup> Be//mint den HEER, Gods gunst//ge//no//ten;\\ Den //HEER, Die// vromen hoedt,\\ En //straft het trots ge//moed.\\ Zijt //sterk; Hij// zal u //niet ver//stoten:\\ Hun //geeft Hij moed en// krachten,\\ Die //hopend op Hem// wachten.