====== Psalm 35 ======
<sup>35:1</sup> Twist //met mijn twis//ters, He//mel//heer;\\ Ga //mijn be//strijd'ren //toch te// keer;\\ Wil //spies, rondas en schild ge//bruiken,\\ Om //hun gevreesd geweld te// fnuiken;\\ Belet hun //d' optocht, treed voor//uit;\\ Zo worden //z' in hun loop ge//stuit.\\ Ver//troost mijn// ziel in //haar ge//ween,\\ En //zeg haar// "'k Ben uw //heil al//leen".\\ \\ 
<sup>35:2</sup> Be//schaam z' in hun//nen trot//sen// waan,\\ Die //mij zo// wreed naar //'t leven// staan;\\ Zo //worden z' achterwaarts ge//dreven,\\ En //rood van schaamte; doe hen// beven,\\ Die kwaad ver//zinnen tegen// mij;\\ Dat al hun //list verijdeld// zij;\\ Ver//strooi hen,// als de //wind het// kaf;\\ Gods //engel// drijv' hen //van mij// af.\\ \\ 
<sup>35:3</sup> Doe //hen altoos// onze//ker// gaan,\\ In //duister//nis, op //gladde// paân;\\ En, //daar Gij zijt op hen ver//bolgen,\\ Moet, //HEER, Uw engel hen ver//volgen.\\ Zij hebben, //in hun listig//heid,\\ Een kuil, een //net, voor mij be//reid;\\ En, //schoon ik// nimmer //hun mis//deed,\\ Steeds //lagen// voor mijn //ziel ge//smeed.\\ \\ 
<sup>35:4</sup> Mijn //vijand word',// eer hij //'t ver//wacht,\\ Door //ramp op// ramp te //niet ge//bracht;\\ Hij //moog', in eigen net ge//vangen,\\ Het //loon van zijn bedrijf er//langen;\\ Zo vall' hij //in den kuil, wel//eer\\ Voor mij ge//schikt, verslagen// neer;\\ Dan //zal mijn// ziel, ver//heugd in// God,\\ Steeds //juichen// in haar //heilrijk// lot.\\ \\ 
<sup>35:5</sup> Mijn //beend'ren spre//ken tot //Uw// eer:\\ "Wie, //wie is// U ge//lijk, o// HEER?"\\ U, //Die van d' overmacht der// sterken\\ De //zwakken redt door wond're// werken;\\ Die, voor der //roov'ren woed' en// zwaard,\\ 't Nooddruftig //volk getrouw be//waart?\\ Gij //weet, hoe// vals men //mij be//laagt,\\ En //onver//diend ter //vierschaar// daagt.\\ \\ 
<sup>35:6</sup> Mijn //vijand, dor//stig naar //mijn// bloed,\\ Ver//geldt mij// wreev'lig //kwaad voor// goed.\\ Maar //ik, hem ziend' in krankheid// zuchten,\\ Nam //deel in al zijn onge//nuchten.\\ Ik vastte, //met een zak om//gord;\\ 'k Had mijn ge//beden uitge//stort;\\ Ik //ging in// 't zwart, met //rouwmis//baar,\\ als//of 't mijn// vriend, mijn //broeder// waar'.\\ \\ 
<sup>35:7</sup> 'k Had //om mijn ha//ters 't kleed //ge//scheurd,\\ Als //een, die// om zijn //moeder// treurt;\\ Maar //als ik moest met rampen// strijden,\\ Ver//heugden zij zich in mijn// lijden.\\ Zij kwamen //schielijk op mij// af,\\ Eer iets mij //zulks te kennen// gaf.\\ Elk //spotte// met mijn //zielsver//driet;\\ Hun //valse// tong be//dwong zich// niet.\\ \\ 
<sup>35:8</sup> Bij //dart'le bras//sers aan //den// dis,\\ Wien //'t huich'lend// spotten //eigen// is,\\ Wier //lastertaal mij snood ont//eerde,\\ Was //vreugd om 't onheil, dat mij// deerde.\\ Hoe lang zult //Gij zulks zien, o// God?\\ Vergun mijn //ziel een beter// lot;\\ Ver//los haar,// door Uw //sterke// hand,\\ Uit //dezer// leeuwen //klauw en// tand.\\ \\ 
<sup>35:9</sup> Ik //zal, in te//genwoor//dig//heid\\ Van //'t grote// volk, Uw //Majes//teit\\ D' er//kent'nis van mijn hart be//wijzen;\\ 'k Zal //U voor aller ogen// prijzen.\\ Dat zij dan, //die mij zonder// reên\\ Vervolgen, //om mijn tegen//heên\\ Niet //juichen,// noch in //hunnen// waan,\\ Op //mij hun// schimpend' //ogen// slaan.\\ \\ 
<sup>35:10</sup> Zij //spreken nooit// van vre//de,// neen;\\ Maar //zij be//denken //listig//heên,\\ Ten //val van hen, die, stil van// zinnen,\\ Den //vrede, 't dienstbaarst pand, be//minnen.\\ Zij bassen //m' aan met open// mond;\\ Hun schimptaal, //die mijn ziel door//wondt,\\ Be//spot mijn// leed; zij //zijn ver//heugd\\ Op //'t zien van// al mijn //onge//neugt'.\\ \\ 
<sup>35:11</sup> O //HEER, Gij ziet// het; zwijg //niet// stil;\\ Uw //recht be//slisse //mijn ge//schil;\\ Ont//waak, treed toe tot mijn be//scherming;\\ Mijn //God, betoon mij Uw ont//ferming;\\ Doe mij, o //hoogste Majes//teit,\\ Eens recht naar //Uw gerechtig//heid;\\ En //laat die// wreden, //dag aan// dag,\\ Niet //juichen// om mijn //droef ge//klag.\\ \\ 
<sup>35:12</sup> Laat //hen niet zeg//gen in //het// hart:\\ "Ge//luk, mijn// ziel, hij //is be//nard!"\\ Men //hore nimmer uit hun// monden:\\ "Wij //hebben hem in 't eind ver//slonden!"\\ Wil hen vee//leer met schand' be//laân,\\ Om al den //smaad, mij aange//daan;\\ Op//dat mijn// trotse //weêrpar//tij,\\ Zich //niet ver//heffe //tegen// mij.\\ \\ 
<sup>35:13</sup> Laat //vromen, jui//chend t' al//len// tijd',\\ Om //mijn ge//rechtig//heid ver//blijd,\\ Dien //lust, dien ijver nooit be//dwingen;\\ Maar //zeggen, onder 't vrolijk// zingen:\\ "Verheerlijkt //zij de hoogste// God;\\ Hij schenkt Zijn //knecht een vreedzaam// lot!"\\ Dan //meldt mijn// tong, met //diep ont//zag,\\ Uw //recht, Uw// lof den //gansen// dag.