====== Psalm 44 ======
<sup>44:1</sup> O //God, wij// mochten //met onz'// oren,\\ Wel//eer van// onze //vaad'ren// horen,\\ Wat werk Gij //in hun dagen// wrocht,\\ Hoe //G' oudtijds hen// met heil //be//zocht.\\ Gij //hebt de// heid'nen //met Uw// hand\\ Verdreven, //dat zij 't erf ver//lieten;\\ Hen //fel geplaagd, Uw// volk geplant,\\ En //op het// weeld'rigst //voort doen// schieten.\\ \\ 
<sup>44:2</sup> Hun //zwaard deed// hen dit //land niet// erven;\\ Hun //arm deed// hen geen //heil ver//werven;\\ Maar Uwe //rechterhand, Uw// macht\\ Heeft //hun dien voor//spoed toe//ge//bracht;\\ De //glans van// 't Godd'lijk //aange//zicht\\ Heeft hen de //zege weg doen// dragen;\\ Want //Gij omscheent hen// met het licht\\ Van //Uw ge//nadig //welbe//hagen.\\ \\ 
<sup>44:3</sup> Gij //zelf, o// God, die, //uit Uw// woning,\\ Ons //hulp ver//leendet, //zijt mijn// Koning;\\ Verlos ons //van 't gedreigde// kwaad;\\ Ge//bied het heil// voor Ja//kobs// zaad.\\ Gij //doet ons// onze //weêrpar//tij\\ Met hoornen //stoten in de// lenden;\\ In //Uwen naam ver//treden wij\\ Die //tegen// ons de //wapens// wenden.\\ \\ 
<sup>44:4</sup> Stap //ik vol// moeds ten //ore//loge,\\ 'k Ver//trouw niet// op mijn //stalen// boge;\\ Ik weet, dat, //in den heten// strijd,\\ Mij //zwaard noch dap//perheid //be//vrijdt;\\ Maar //Gij ver//lost den //vegen// staat,\\ Van 's vijands //macht, waarvoor wij// duchten;\\ Ook //doet Uw hand al// wie ons haat\\ Met //schand' en// schaamte //henen// vluchten.\\ \\ 
<sup>44:5</sup> 't Is //God, dien// w' onzen //Redder// noemen,\\ In //Wien w' ons// al den //dag be//roemen;\\ Den lof Uws //naams, alom ver//breid,\\ Ver//heffen wij// in eeu//wig//heid.\\ Maar //nu ver//stoot Gij //ons, o// HEER,\\ Wij zien ons //hoofd met schand' be//dekken;\\ De//wijl Gij met ons// heir niet meer,\\ Ter //hulp, als// eertijds, //uit wilt// trekken.\\ \\ 
<sup>44:6</sup> Gij //doet ons// bevend //rugwaarts// wijken,\\ En //steeds voor// d' over//macht be//zwijken\\ Van haat'ren, //die ons goed en// bloed\\ Vast //roven in// hun eu//vel//moed.\\ Ge//lijk de// schapen, //die men// slacht,\\ Hebt G' ons aan //hen tot spijs ge//geven;\\ Ons //onder 't heiden//dom gebracht,\\ Waar //wij ver//strooid, vol //kommer,// leven.\\ \\ 
<sup>44:7</sup> Het //volk, dat// Gij hebt //uitver//koren,\\ Ver//koopt G' aan// die Uw //erfdeel// storen,\\ Voor geen waar//dij, hoe min men// bied',\\ En //hunnen prijs// verhoogt //Gij// niet.\\ Gij //stelt ons// tot een //bitt'ren// smaad\\ Voor schamp're //buren, die ons// honen.\\ De //spot en schimp straalt// van 't gelaat\\ Der //volken,// die rond//om ons// wonen.\\ \\ 
<sup>44:8</sup> Gij //doet ons// tot een //spreekwoord// strekken\\ Den //heid'nen,// waar G' ons //heen doet// trekken;\\ En 't volk, dat //ons te snood be//rooft,\\ Schudt //over ons,// afke//rig,// 't hoofd.\\ Mijn //schande// stelt men //vals in// 't licht,\\ Z' is nimmer //uit mijn oog ge//weken;\\ De //schaamte dekt mijn// aangezicht,\\ Zo//dat ik// 't hoofd niet //op durf// steken.\\ \\ 
<sup>44:9</sup> De //stem des// honers //moet ik// horen,\\ Zijn //laster//taal klinkt //mij in// d' oren;\\ De boze //vijand koelt zijn// moed,\\ En //dorst wraakgie//rig naar //ons// bloed.\\ Wij //hebben// echter //in die// smart,\\ Schoon wij dit //alles onder//vonden,\\ U //niet vergeten// in ons hart,\\ Noch //trouw'loos// Uw ver//bond ge//schonden.\\ \\ 
<sup>44:10</sup> Ons //hart heeft// zich van //U, in// noden,\\ Niet //afge//keerd tot //valse// goden,\\ En onze //gang week niet van// 't pad,\\ Dat //Gij ons voor//geschre//ven// hadt;\\ Al //hebt G' ons,// in Uw //toorne//gloed,\\ Verpletterd //in een plaats der// draken,\\ En //ons verdrukt en// bang gemoed,\\ De //doodsval//leien //doen ge//naken.\\ \\ 
<sup>44:11</sup> Ja, //hadden// w', in dien //druk ge//zeten,\\ Den //naam van// onzen //God ver//geten,\\ De handen, //in verlegen//heid,\\ Tot //vreemde go//den uit//ge//breid,\\ Zou //God, naar// Zijn on//kreukbaar// recht\\ Die euvel//daad niet onder//zoeken?\\ Al //wat in 't hart wordt// overlegd,\\ Kent //Hij, tot// in de //diepste// hoeken.\\ \\ 
<sup>44:12</sup> Maar //wij, om// Uwent//wil ver//dreven,\\ Ver//liezen,// al den //dag, het// leven;\\ Wij worden //slechts van hen ge//acht\\ Als //schapen, voor// het mes //ge//bracht.\\ Waak //op, o// HEER, waa//rom toch// zoudt\\ Gij slapen, //en de smart ver//groten?\\ Ont//waak, toon dat G' ons// nog aanschouwt,\\ En //ons niet// eeuwig //wilt ver//stoten.\\ \\ 
<sup>44:13</sup> Waa//rom, daar// wij Uw //bijstand// vergen,\\ Zoudt //Gij Uw// aange//zicht ver//bergen?\\ Waarom ver//geten onz' el//lend\\ En //onderdruk//king zon//der// end?\\ Want //onze// ziel, die //nauw'lijks// leeft,\\ Is treurig //in het stof ge//bogen;\\ Daar //onze buik aan// d' aarde kleeft,\\ Be//zwijken// wij in //onver//mogen.\\ \\ 
<sup>44:14</sup> Sta //op, o// God, toon //mede//lijden,\\ Laat //ons Uw// arm van //nood be//vrijden;\\ Verlos ons //uit den angst, o// HEER;\\ Zo //krijgt Uw goed//heid eeu//wig// d' eer.