====== Psalm 74 ======
74:1 Waa//rom, o// God, zijn //wij in eeuwig//heid\\ Van //Uwe// gunst en //onderstand ver//stoken?\\ Hoe //kan Uw// toorn dus //tegen ons nog// roken,\\ Die //schapen// zijn, zelfs //door Uw hand ge//weid?\\ \\
74:2 Her//denk de// trouw, aan //ons voorheen be//toond;\\ Denk //aan Uw// volk, door //U van ouds ver//kregen;\\ Denk //aan Uw// erf, het //voowerp van Uw// zegen;\\ Aan //Sions// berg waar //G' eertijds hebt ge//woond.\\ \\
74:3 Ruk //spoedig// aan, ver//dubbeld Uwe// schreên;\\ Zie, //hoe de// stad ver//woest ligt en ver//geten;\\ Des //vijands// macht heeft //alles neerge//smeten,\\ Uw //heilig//dom ver//dorven en ver//treên.\\ \\
74:4 Uw //vijand// heeft, ter //plaatse van 't ge//bed,\\ Ge//lijk een// leeuw ge//bruld bij 't zege//vieren;\\ Zelfs, //U ten// schimp, heeft //hij zijn krijgsba//nieren,\\ In //trotsen// moed, tot //tekenen ge//zet.\\ \\
74:5 Elk //woedt om// strijd, en //toont zich onbe//schroomd;\\ Men //houwt en// hakt, dat //poort en binten// beven;\\ Ge//lijk men// slaaft, om //bijlen aan te// geven,\\ En //ijv'rig// kapt in //'t hoog en dicht ge//boomt'.\\ \\
74:6 Dus //hebben// z' ook, dol//driftig, onbe//suisd,\\ Gra//veerse//len, pi//laren, wanden,// bogen,\\ Wier //kunstsie//raad de //lust was van elks// ogen,\\ Met //zwaard, hou//weel en //hamer woest ver//gruisd.\\ \\
74:7 Uw //heilig//dom is //door het vuur ver//teerd;\\ Niets //heeft zijn// glans voor //'t woên des gloeds be//veiligd;\\ Uw //schoon pa//leis, Uw //woning is ont//heiligd,\\ Ten //gronde// toe in //puin en as ver//keerd.\\ \\
74:8 "Laat", //zeiden// zij, "laat //ons het ganse// land,\\ Ge//plunderd,// voor onz' //overmacht doen// zwichten."\\ Hun //wrede// vuist heeft //al de Godsge//stichten,\\ Uw //naam ten// hoon, ver//brijzeld of ver//brand.\\ \\
74:9 Wij //zien aan// ons, na //al dit onge//val,\\ Geen //teek'nen// meer van //Uwe gunst ge//geven;\\ Niet //één pro//feet is //ons tot troost ge//bleven;\\ Geen //sterv'ling// weet, hoe //lang dit duren// zal.\\ \\
74:10 Hoe //lang, o// God, zal //in dit zwaar ver//driet,\\ De //vijand// ons zijn //wrede trotsheid// tonen?\\ Zal //hij Uw// naam in //eeuwigheid dan// honen?\\ Neen, //'t kan niet// zijn; dat //duldt Uw glorie// niet.\\ \\
74:11 Ach, //waarom// trekt G' uw //hand dus van ons// af,\\ Uw //rechter//hand, die //ons tot steun kan// strekken?\\ Ai, //wil haar// eens uit //Uwen boezem// trekken,\\ En //maak een// eind aan //Uw gestrenge// straf.\\ \\
74:12 Gij, //even//wel, Gij //blijft dezelfd', o// HEER;\\ Gij //zijt van// ouds mijn //toeverlaat, mijn// Koning,\\ Die //uitkomst// gaaft, en, //uit Uw hemel//woning,\\ Voor //ieders// oog Uw //haat'ren gingt te// keer.\\ \\
74:13 Gij //spleet wel//eer de //Schelfzee door Uw// kracht;\\ Gij //hebt den// kop der //woest' en felle// draken,\\ Het //vrees'lijk// heir, dat //Isrel dorst ge//naken,\\ ln //'t hart der// zee, ver//broken door Uw// macht.\\ \\
74:14 Uw //sterke// hand heeft //'s Leviathans// woên\\ Be//toomd, ge//stuit; deed //Farao be//zwijken;\\ Waar //'t woest ge//diert' aan //duizenden van// lijken,\\ Op //'t dorre// strand, zijn //rooflust mocht vol//doen.\\ \\
74:15 Hoe //menig//maal hebt //G' ons Uw gunst be//toogd,\\ 't Zij //G' een fon//tein deedt //uit een rots ont//springen,\\ Of //op een// hoop de //waat'ren samen//dringen,\\ Wan//neer de// stroom door //U werd uitge//droogd.\\ \\
74:16 De //dag is// d' Uw'; ook //vormdet Gij den// nacht;\\ Gij //schiept het// licht, de //zon met gloed en// stralen;\\ Door //U is// d' aard' ge//steld in juiste// palen;\\ Elk //jaarsei//zoen hebt //Gij tot stand ge//bracht.\\ \\
74:17 Her//denk, mijn// God, her//denk die wonder//daân!\\ Een //dwaas ge//slacht heeft //Uwen naam ge//lasterd;\\ De //vijand,// van Uw //vrees en dienst ver//basterd,\\ Heeft //Uwen// roem met //smaad en schimp be//laân.\\ \\
74:18 Geef //'t wild ge//diert', dat //niets in 't woên ont//ziet,\\ De //ziele// van Uw //tortelduif niet// over;\\ Laat, //grote// God, om //een gehaten// rover\\ Uw //kwijnend// volk niet //eeuwig in 't ver//driet.\\ \\
74:19 Be//schouw, her//denk Uw //vastgestaafd ver//bond;\\ Laat //dat Uw// hart tot //ons in liefd' ont//vonken;\\ Het //land is// vol van //duist're moordspe//lonken,\\ Van//waar 't ge//weld ons //grieft met wond op// wond.\\ \\
74:20 Dat //elk ver//drukt' Uw //bijstand eens er//lang';\\ Laat, //laat Uw// volk niet //schaamrood weder//keren;\\ Maar //wil van// hen el//lend' en nooddruft// weren,\\ Op//dat z' Uw// naam ver//heffen in ge//zang.\\ \\
74:21 Rijs //op, o// God, rijs //op, toon Uw ge//zag;\\ Be//twist Uw// zaak, wees //onze pleitbe//slechter;\\ 't Is //meer dan// tijd; ge//denk, o hoogste// Rechter,\\ Wat //smaad de// dwaas U //aandoet dag op// dag.\\ \\
74:22 Ver//geet niet,// HEER, dien //onverdraagb'ren// hoon,\\ Dat //luid ge//roep van //al Uw weêrpar//tijders;\\ Het //woest ge//tier van //Uwe machtbe//strijders\\ Stijgt //telkens// op tot //voor Uw hemel//troon.