====== Psalm 89 ======
<sup>89:1</sup> 'k Zal //eeuwig zingen// van Gods //goeder//tierenheên;\\ Uw //waarheid t' allen// tijd ver//melden// door mijn reên.\\ Ik //weet, hoe 't vast ge//bouw van //Uwe gunstbe//wijzen,\\ Naar //Uw gemaakt be//stek, in //eeuwigheid zal// rijzen;\\ Zo //min de hemel// ooit uit //zijnen stand zal// wijken,\\ Zo //min// zal U//we// trouw ooit //wank'len of be//zwijken.\\ \\ 
<sup>89:2</sup> "Ik //heb", dit was Uw// taal, "een //vast ver//bond gemaakt\\ Met //Mijnen gunste//ling, dien //steeds Mijn// oog bewaakt;\\ Ik //heb aan Mijnen// knecht, aan //Mijnen uitver//koren',\\ Aan //David, in Mijn// gunst, met //enen eed ge//zworen:\\ Ik //zal van kind tot// kind, tot //aan het eind der// dagen,\\ Uw //zaad// beves//ti//gen, en //uwen rijkstroon// schragen."\\ \\ 
<sup>89:3</sup> De //hemel looft, o// HEER, Uw //wond'ren// dag en nacht;\\ Uw //waarheid wordt op// aard' de //glorie// toegebracht,\\ Daar //Uw geheiligd// volk van //Uwe trouw mag// zingen;\\ Want //wie is U ge//lijk bij //al de heme//lingen?\\ En, //welke vorsten// ooit het //aard'rijk moog' be//vatten,\\ Wie //hun//ner is, //o// HEER, met //U gelijk te// schatten?\\ \\ 
<sup>89:4</sup> God //is op 't hoogst ge//ducht in //Zijner// heil'gen raad,\\ En //vrees'lijk boven// 't heir, dat //om Zijn// rijkstroon staat.\\ Wie //is als Gij, o// HEER, o //God der leger//scharen?\\ Wie //is aan U ge//lijk? Wie //kan U eve//naren?\\ Groot//machtig zijt G',o// HEER, ja //eind'loos in ver//mogen,\\ Uw //on//verbreek//b're// trouw om//ringt U voor elks// ogen.\\ \\ 
<sup>89:5</sup> Gij //temt de woeste// zee, zij //luistert// naar Uw wil;\\ Hoe //hoog zij zich ver//heff', Gij //wenkt en// zij is stil.\\ Gans //Rahab is door// U ver//brijzeld, gans ver//slagen;\\ Uw //vijand is ver//strooid, Uw //arm heeft roem ge//dragen.\\ En //aard', en hemel,// en wat //leeft, of ooit zal// leven,\\ Zijn //d' U//we; 't gans //heel//al hebt //Gij 't bestaan ge//geven.\\ \\ 
<sup>89:6</sup> Gij //schiept het barre// noord' en //'t zoele// zuiden saâm;\\ Ginds //juicht een Thabor,// hier een //Hermon// in Uw naam;\\ Gij //hebt een arm met// macht, Uw //hand heeft groot ver//mogen,\\ Uw //rechterhand is// hoog; Uw //troon blijft, onbe//wogen,\\ Van //recht en van ge//richt zijn //vasten steun ont//lenen;\\ En //waar//heid en //ge//nâ gaan //voor Uw aanschijn// henen.\\ \\ 
<sup>89:7</sup> Hoe //zalig is het// volk, dat //naar Uw// klanken hoort!\\ Zij //wand'len, HEER, in// 't licht van //'t Godd'lijk// aanschijn voort;\\ Zij //zullen in Uw// naam zich //al den dag ver//blijden;\\ Uw //goedheid straalt hun// toe; Uw //macht schraagt hen in// 't lijden;\\ Uw //onbezweken// trouw zal //nooit hun val ge//dogen,\\ Maar //Uw// gerech//tig//heid hen //naar Uw woord ver//hogen.\\ \\ 
<sup>89:8</sup> Gij //toch, Gij zijt hun// roem, de //kracht van// hunne kracht;\\ Uw //vrije gunst al//leen wordt //d' ere// toegebracht;\\ Wij //steken 't hoofd om//hoog en //zullen d' eerkroon// dragen,\\ Door //U, door U al//leen, om //'t eeuwig welbe//hagen;\\ Want //God is ons ten// schild in //'t strijdperk van dit// leven,\\ En //on//ze Ko//ning// is van //Isrels God ge//geven.\\ \\ 
<sup>89:9</sup> Gij //hebt weleer van// hem, dien //Gij ge//heiligd hadt,\\ Ge//zegd in een ge//zicht, dat //zoveel// troost bevat:\\ "Ik //heb bij enen// held voor //Isrel hulp be//schoren,\\ Hem //uit het volk ver//hoogd; hem //had Ik uitver//koren.\\ 'k Heb //David, Mijnen// knecht, Mijn //gunsteling ge//vonden,\\ En //hem// met heil'//ge// zalf aan //Mij en 't rijk ver//bonden."\\ \\ 
<sup>89:10</sup> "Mijn //hand zal hoe 't ook// ga, hem //sterken// dag en nacht;\\ Mijn //arm zal hem in// nood voor//zien van// moed en kracht;\\ De //vijand zal hem// nooit door //wreev'le hande//lingen,\\ Door //list, of hels be//drog, in //uiterst' engten// dringen;\\ Den //booswicht zal 't ge//weld nooit //tegen hem ge//lukken,\\ Noch //in-// noch uit//lands// vorst zijn //zetel onder//drukken."\\ \\ 
<sup>89:11</sup> "Ik //zal, integen//deel, al //wie hem// wederstaat,\\ Ver//plett'ren voor zijn// oog, en //plagen,// wie hem haat.\\ Mijn //trouw zal met hem// zijn, Mijn //goedheid hem ge//leiden;\\ Zijn //macht zal in Mijn// naam zich //over d' aard' ver//spreiden;\\ Zijn //hand de grote// zee, zijn //scepter de ri//vieren,\\ Door //Mijn// geducht //be//stel, met //roem en eer be//stieren."\\ \\ 
<sup>89:12</sup> "Gij," //zal hij zeggen,// "zijt mijn //Vader// en mijn God,\\ De //rotssteen van mijn// heil". "'k Zal //hem ook// stellen tot\\ Een //eerstgeboren// zoon, door //al zijn broeders// t' eren;\\ Als //koning zal hij// zelf de //koningen re//geren;\\ Mijn //goedertieren//heid zijn //rijkstroon eeuwig// stijven,\\ En //Mijn// gemaakt //ver//bond met //hem bestendig// blijven."\\ \\ 
<sup>89:13</sup> "Ik //zal de heerschap//pij doen //duren// bij zijn zaad,\\ Zo//lang de hemel// zelf op //vaste// pijlers staat.\\ Maar //zo zijn kinders// ooit Mijn //zuiv're wet ver//laten,\\ Zo //'t richtsnoer van Mijn// recht ter //reeg'ling niet kan// baten,\\ Zo //zij ontheili//gen, wat //Ik heb voorge//schreven,\\ Dan //mo//gen zij //ge//wis voor //Mijne straffen// beven."\\ \\ 
<sup>89:14</sup> "Dan //zal Ik hen, die// dwaas of //wreev'lig// overtreên,\\ Be//zoeken met de// roe en //bitt're// tegenheên;\\ Doch //over hem Mijn// gunst en //goedheid nooit doen// enden.\\ Niet //feilen in Mijn// trouw, noch //Mijn verbond ooit// schenden;\\ 'k Zal //nooit herroepen// 't geen Ik //eenmaal heb ge//sproken,\\ 't Geen //uit// Mijn lip//pen// ging, blijft //vast en onver//broken."\\ \\ 
<sup>89:15</sup> "'k Heb //eens gezworen// bij Mijn //eigen// heiligheid:\\ Zo //Ik aan David// lieg', zo //hem Mijn// woord misleid'!\\ Zijn //zaad zal eeuwig// zijn; zijn //troon zal heerlijk// pralen,\\ Zo //duurzaam als de// zon, zo //glansrijk als haar// stralen;\\ Be//vestigd als de// maan; en //aan des hemels// bogen\\ Staat //Mijn// getui//ge// trouw te //schitt'ren in elks// ogen."\\ \\ 
<sup>89:16</sup> Maar //ach, mijn God, waar// blijkt Uw //trouw nu,// waar Uw eer?\\ Gij //stoot en werpt, ver//gramd, thans //uw Ge//zalfde neer.\\ Gij //schijnt niet van 't ver//bond met //Uwen knecht te// weten,\\ Zijn //kroon, ontheiligd,// ligt ter //aarde neerge//smeten;\\ Zijn //sterke muren// zijn door //'s vijands macht ver//broken,\\ Zijn //ves//tingen //ver//woest en //in het stof ge//doken.\\ \\ 
<sup>89:17</sup> Hij //is door elk be//roofd, den //nabuur// tot een smaad;\\ Gij //hebt de rechter//hand ver//hoogd van// die hem haat;\\ Gij //deedt den vijand// in zijn //rampspoed zich ver//blijden;\\ Zijn //zwaard ligt om, 't is// stomp, en //nutteloos in// 't strijden;\\ Gij //doet hem, vol van// schrik, van //'t bloedig slagveld// vluchten\\ En //on//der 's vij//ands// juk, van //U verlaten,// zuchten.\\ \\ 
<sup>89:18</sup> Zijn //schoonheid is ver//gaan; zijn //troon ligt// neergestort;\\ De //dagen zijner// jeugd zijn //door Uw// hand verkort;\\ Met //schaamt' is hij be//dekt, elk //kan hem straff'loos// tergen.\\ Hoe //lang, getrouwe// God, zult //Gij U steeds ver//bergen?\\ Zal //dan Uw grimmig//heid, die //niemand af kan// keren,\\ Ge//lijk// een bran//dend// vuur, 't ver//drukte volk ver//teren?\\ \\ 
<sup>89:19</sup> Ge//denk, o HEER, hoe// zwak ik //ben, hoe// kort van duur;\\ Het //leven is een// damp, de //dood wenkt// ieder uur;\\ Zou //'t mensdom dan ver//geefs op //aarde zijn ge//schapen?\\ Wie //leeft er, die den// slaap des //doods niet eens zal// slapen?\\ Wie //redt zijn ziel van// 't graf? Ai, //help ons, als te//voren,\\ Ge//lijk// Gij bij //Uw// trouw aan //David hebt ge//zworen.\\ \\ 
<sup>89:20</sup> Ge//denk den smaad, dien// elk van //Uwe// knechten lijdt,\\ Waar//mee elk machtig// volk mijn //bang ge//moed doorsnijdt;\\ Den //smaad, o HEER, waar//mee Uw //haters ons be//laden,\\ Waar//mede zij den// gang van //Uw Gezalfde// smaden.\\ Gij //immers wilt of// zult nooit //onze hoop be//schamen;\\ Den //HEER// zij eeu//wig// lof, en //elk zegg': "Amen,// Amen!"