====== Psalm 9 ======
9:1 Ik //zal met// al mijn //hart den// HEER,\\ Blijmoedig //geven// lof en eer;\\ Mijn //tong zal// mijn ge//moed ver//zellen,\\ //En// al Uw //wonderen ver//tellen.\\ \\
9:2 Ik //zal in// U, mijn //God, van// vreugd\\ Opspringen, //in den// geest verheugd;\\ Uw //naam zal// door mijn //psalmge//zangen,\\ //O// Aller//hoogste, lof ont//vangen.\\ \\
9:3 Om//dat mijn// vijand, //hoe ge//ducht,\\ Terugge//keerd is// en gevlucht;\\ Hij //is, schoon// stout te //veld ge//togen,\\ //Ver//gaan, ge//vallen voor Uw// ogen.\\ \\
9:4 Want, //naar Uw// aller//heiligst// recht,\\ Hebt Gij mijn //twistge//ding beslecht;\\ En, //op Uw// hogen //troon ge//zeten,\\ //Deedt// Gij, o //Rechter, 't vonnis// weten.\\ \\
9:5 Gij //scholdt de// heid'nen //keer op// keer;\\ En wierpt de //godde//lozen neer;\\ Hun //naam, hun// roem hebt //Gij ver//treden,\\ //En// uitge//delgd in eeuwig//heden.\\ \\
9:6 O //vijand,// hebt gij //door uw// macht\\ 't Verwoesten //voor al//toos volbracht?\\ Hebt //gij de// steden //gans be//dorven?\\ //Is// haar ge//dachtenis ver//storven?\\ \\
9:7 Neen, //dwaas, uw// hoop zal //ras ver//gaan,\\ Maar 's HEEREN //troon zal// eeuwig staan;\\ Dien //wilde// Hij on//wrikbaar// stichten,\\ //Om// naar het //heilig recht te// richten.\\ \\
9:8 Hij //zelf zal// aan het //wereld//rond\\ Het recht doen //horen// uit Zijn mond;\\ De //volken// voor Zijn //vierschaar// stellen,\\ //En// daar 't recht//matig vonnis// vellen.\\ \\
9:9 De //HEER zal// zijn een //hoog ver//trek\\ Voor wie ge//trapt wordt// op den nek;\\ Een //hoog ver//trek in //drukkend// lijden;\\ //Een// toevlucht //in benauwde// tijden.\\ \\
9:10 Hij, //die Uw// naam in //waarheid// kent,\\ Zal, HEER, op //U in// zijn ellend'\\ Ver//trouwen,// wijl Gij //nooit liet// zuchten\\ //Hen,// die ge//lovig tot U// vluchten.\\ \\
9:11 Zingt //zingt den// HEER, die //eeuwig// leeft,\\ Die Sion //tot Zijn// woning heeft;\\ En //laat voor// aller //volken// oren,\\ //Met// psalmge//zang, Zijn daden// horen.\\ \\
9:12 Hij //zoekt en// Hij ge//denkt het// bloed,\\ Gestort in //wreev'len// euvelmoed;\\ Hij //toont der// armen //nood te// weten,\\ //En// zal hun //kermen niet ver//geten.\\ \\
9:13 Be//wijs, o// HEER, Uw //knecht ge//nâ;\\ Sla mij in //mijn el//lende gâ.\\ Zie, //hoe mijn// haters //mij ver//drukken,\\ //Gij,// die mij //wilt den dood ont//rukken.\\ \\
9:14 Op//dat ik,// HEER, U, //blij te// moê,\\ In Sions //poorten// hulde doe,\\ En //in Uw// heil, te //allen// tijde,\\ //Met// Sions //dochter mij ver//blijde.\\ \\
9:15 De //heid'nen// zijn, door //waan mis//leid,\\ Gestort in //kuilen,// mij bereid;\\ Hun //voet ver//wart zich //in de// netten,\\ //Die// z' in 't ver//borgen voor mij// zetten.\\ \\
9:16 Thans //is de// HEER be//kend al//om,\\ Door recht te //doen bij 't// heidendom;\\ De //godde//loze //raakt in// banden,\\ //Ver//strikt in 't //werk van zijne// handen.\\ \\
9:17 De //stoute// zondaars //zullen// snel\\ Terugge//keren// naar de hel,\\ Met //al de// godver//geten// benden\\ //Der// heid'nen, //die Zijn wetten// schenden.\\ \\
9:18 Nood//drufti//gen ver//geet God// niet,\\ Noch laat hen //eind'loos// in 't verdriet;\\ 't El//lendig// volk mag //op Hem// wachten;\\ //Hij// zal hun //hoop niet steeds ver//achten.\\ \\
9:19 Sta //op, o// HEER, en //laat den// mens,\\ Zich niet ver//sterken// naar zijn wens;\\ Maar //oordeel// Gij, in 't //wraakge//richte,\\ //De// heid'nen //voor Uw aange//zichte.\\ \\
9:20 O //HEER, jaag// hun ver//vaardheid// aan,\\ En doe den //heide//nen verstaan,\\ Dat //zij, die// Sions //rampen// wensen,\\ //Geen// goden //zijn, maar broze// mensen.