====== Psalm 95 ======
<sup>95:1</sup> Komt, laat ons sa//men Is//rels HEER.\\ Den //rotssteen van ons heil, met// eer,\\ Met //Godgewijden zang ont//moeten;\\ Laat //ons Zijn// gunst//rijk aan//gezicht,\\ Met //een verheven// lofgedicht\\ En //blijde psalmen, juichend// groeten.\\ \\ 
<sup>95:2</sup> De HEER is groot, //een heer//lijk God,\\ Een //Koning, die het zaligst// lot,\\ Ver //boven alle goôn, kan// schenken.\\ Het //diepst van// 's aard//rijks in//gewand,\\ Het //hoogst gebergt' is// in Zijn hand;\\ 't Is //al gehoorzaam op Zijn// wenken.\\ \\ 
<sup>95:3</sup> Zijn' is de zee; //z' is door// Zijn kracht\\ Met //al het droge voortge//bracht;\\ 't Moet //alles naar Zijn wetten// horen.\\ Komt, //buigen// w' ons //dan bid//dend neer;\\ Komt, //laat ons knielen// voor den HEER,\\ Die //ons gemaakt heeft en ver//koren.\\ \\ 
<sup>95:4</sup> Want Hij is on//ze God,// en wij\\ Zijn //'t volk van Zijne heerschap//pij,\\ De //schapen, die Zijn hand wil// weiden;\\ Zo //gij Zijn// stem //dan he//den hoort,\\ Ge//looft Zijn heil- en// troostrijk woord;\\ Ver//hardt u niet, maar laat u// leiden.\\ \\ 
<sup>95:5</sup> Verhardt u niet; //neemt Zijn// genâ\\ Oot//moedig aan". "Laat Meri//ba,\\ Laat //Massa u ten afschrik// wezen,\\ Waar //'k door uw// va//ders ben// verzocht,\\ Toen //alles, wat Mijn// almacht wrocht,\\ Hen //niet bewoog, om Mij te// vrezen.\\ \\ 
<sup>95:6</sup> 'k Heb aan dit volk, //dat Mij// vergat,\\ Een //langen tijd verdriet ge//had,\\ Ja, //veertig jaar hun hoon ver//dragen,\\ En //zei: "Dit// volk, //dat steeds// Mij sart,\\ Heeft //een verdwaasd en// dwalend hart;\\ 't Schept //in Mijn wegen geen be//hagen."\\ \\ 
<sup>95:7</sup> Dies heb Ik, door //hun ter//gend kwaad\\ Op //'t hoogst vergramd, dit volk ver//smaad,\\ En //met een duren eed ge//zworen,\\ Dat, //wegens// zijn //geschon//den trouw,\\ Het //nooit Mijn rust ge//nieten zou,\\ Die //voor Mijn volk nog blijft be//schoren.