^24:1 Een vaste burcht is onze God.
Een toevlucht voor de zijnen.
Al drukt het leed,
al dreigt het lot,
Hij doet Zijn hulp verschijnen.
De vijand rukt vast aan
met opgestoken vaan.
Hij draagt zijn rusting nog
van gruwelen bedrog.
Maar zal als kaf verdwijnen.

^24:2 Geen aardse macht begeren wij;
die gaat wel ras verloren!
Ons staat de sterke Held terzij,
die God ons heeft verkoren,
Vraagt Gij Zijn naam? Zo weet,
dat Hij de Christus heet,
Gods eengeboren Zoon,
Verwinnaar op de troon!
De zeeg' is Hem beschoren.

^24:3 En grijnsd' ook d' open hel ons aan,
met al haar duivlentallen,
toch zal geen vrees ons nederslaan,
toch doen wij 't krijgslied schallen!
Hoe ook de satan woedt,
wij staan hem, voor voor voet,
wij tarten zijn geweld!
Zijn vonnis is geveld!
Een woord reeds doet hem vallen.

^24:4 Gods woord houdt stand in eeuwigheid
en zal geen duimbreed wijken.
Beef, satan! Hij, die ons geleidt
zal u de vaân doen strijken!
Delf vrouw en kind'ren 't graf,
neem goed en bloed ons af.
Het brengt u geen gewin,
wij gaan ten hemel in,
en erven koninkrijken.