Schriftuurlijk.nl

23 november

10.30 uur15.00 uur

10.30 uur15.00 uur

Zingen	Psalm 95:1,2¹ Komt, laat ons samen Isrels HEER. Den rotssteen van ons heil, met eer, Met Godgewijden zang ontmoeten; Laat ons Zijn gunstrijk aangezicht, Met een verheven lofgedicht En blijde psalmen, juichend groeten. ² De HEER is groot, een heerlijk God, Een Koning, die het zaligst lot, Ver boven alle goôn, kan schenken. Het diepst van 's aardrijks ingewand, Het hoogst gebergt' is in Zijn hand; 't Is al gehoorzaam op Zijn wenken.
Wet
Zingen	Psalm 147:3,7³ Zeer groot is onze HEER, vol krachten; Onpeilbaar diep zijn Gods gedachten, Daar Zijn verstand, nooit af te meten, Ver overtreft al wat wij weten. Zachtmoedigen wil Hij bewaren, Hij houdt ze staand' in hun gevaren; Maar goddelozen doet Hij bukken, Bezwijken onder d' ongelukken. ⁷ Hij wil in gunst uw heil bewerken, De grendels uwer poorten sterken, En zegent in uw land uw kind'ren; Hij doet geen krijg uw wasdom hind'ren; Hij deelt den liefelijken vrede, Zelfs aan Uw verste grenzen mede; Met vette tarw' wil Hij u spijzen, En kronen met Zijn gunstbewijzen.
Lezen	Ruth 4¹ Intussen was Boaz naar de poort gegaan en had zich daar neergezet. En zie, daar ging de losser voorbij, van wie Boaz gesproken had. Toen zeide hij: Gij daar, kom eens hier, zet u hier neer. Hij dan kwam en zette zich neer. ² Daarop nam hij tien mannen uit de oudsten der stad en zeide: Zet u hier neer. En zij zetten zich neer. ³ Toen zeide hij tot de losser: Noömi, die uit het veld van Moab teruggekeerd is, verkoopt het stuk land, dat aan onze broeder Elimelek toebehoorde. ⁴ Nu heb ik gedacht - ik vertrouw het uw oor toe - : Koop gij het in tegenwoordigheid van hen die hier zitten en van de oudsten mijns volks. Indien gij lossen wilt, los het; maar indien gij niet wilt lossen, verklaar het mij dan, opdat ik het wete, want er is niemand om te lossen behalve gij, en daarna ik. Toen zeide hij: Ik zal lossen. ⁵ Maar Boaz zeide: Op de dag dat gij het land koopt uit de hand van Noömi, verwerft gij ook Ruth, de Moabitische, de vrouw van de gestorvene, om de naam van de gestorvene op zijn erfdeel in stand te houden. ⁶ Toen zeide de losser: Dan kan ik het voor mij niet lossen, want ik zou mijn eigen erfdeel te gronde richten. Los gij voor u wat ik zou moeten lossen; want ik kan het niet lossen. ⁷ Nu was het vroeger in Israël bij lossing en ruiling gebruik, dat, wilde men aan enige zaak geldigheid verlenen, de een zijn schoen uittrok en aan de ander gaf. Dit was in Israël de bekrachtiging. ⁸ En de losser zeide tot Boaz: Koop gij het voor u. En hij trok zijn schoen uit. ⁹ Hierop zeide Boaz tot de oudsten en tot al het volk: Gij zijt heden getuigen, dat ik al wat Elimelek heeft toebehoord en al wat Kiljon en Machlon heeft toebehoord, koop uit de hand van Noömi; ¹⁰ ook Ruth, de Moabitische, de vrouw van Machlon, verwerf ik mij tot vrouw om de naam van de gestorvene op zijn erfdeel in stand te houden. Zo zal de naam van de gestorvene niet uitgeroeid worden uit zijn broederen en uit de poort zijner woonplaats. Gij zijt heden getuigen. ¹¹ En al het volk dat in de poort was, en de oudsten zeiden: Wij zijn getuigen. De Here make de vrouw die in uw huis komt, als Rachel en Lea, die beiden het huis van Israël gebouwd hebben! Handel dan kloek in Efrata en maak u een naam in Betlehem; ¹² uw huis worde als het huis van Peres, die Tamar aan Juda baarde, door het kroost dat de Here u geven zal uit deze jonge vrouw! ¹³ Toen nam Boaz Ruth en zij werd hem tot vrouw en hij ging tot haar in. En de Here schonk haar zwangerschap en zij baarde een zoon. ¹⁴ En de vrouwen zeiden tot Noömi: Geprezen zij de Here die het u heden niet laat ontbreken aan een losser, en zijn naam worde vermaard in Israël. ¹⁵ En hij zal uw ziel verkwikken en u in uw ouderdom verzorgen; want uw schoondochter, die u liefheeft, heeft hem gebaard, zij, die u meer waard is dan zeven zonen. ¹⁶ En Noömi nam het kind en legde het op haar schoot en zij werd zijn verzorgster. ¹⁷ En de burinnen gaven het een naam, zeggende: Aan Noömi is een zoon geboren; en zij noemden hem Obed. Deze is de vader van Isaï, de vader van David. ¹⁸ Dit nu zijn de nakomelingen van Peres: Peres verwekte Chesron, ¹⁹ Chesron verwekte Ram, Ram verwekte Amminadab, ²⁰ Amminadab verwekte Nachson, Nachson verwekte Salma, ²¹ Salmon verwekte Boaz, Boaz verwekte Obed, ²² Obed verwekte Isaï en Isaï verwekte David.
Gebed
Collecte
Zingen	Psalm 112:1-4¹ Zingt, zingt den lof van 't Opperwezen! Welzalig hij, die God blijft vrezen, En Zijn geboden houdt in waarde; Zijn zaad zal machtig zijn op aarde; Zelfs daalt op zijn nakomelingen Een schat van dierb're zegeningen. ² De rijkdom zal zijn huis verzellen: Bij have zal hij have tellen; Zijn deugd zal nimmer vruchten missen; Hem rijst het licht in duisternissen; Hij toont zich ieders liefde waardig, Is goed, barmhartig en rechtvaardig. ³ Wel hem, die steeds zich zal erbarmen, Die van het zijne leent den armen; Hij schikt naar 't recht zijn huisbelangen; Nooit zal hij wank'len in zijn gangen; Zijn naam, beroemd door zijn bedrijven, Zal eeuwig in gedacht'nis blijven. ⁴ Geen kwaad gerucht zal hem ontzetten, Zijn hart is vast in 's HEEREN wetten, Want hij betrouwt op Gods genade; Hij vreest voor schande, leed noch schade; Wel ondersteund, zal hij niet wijken, Tot hij zijn vijand ziet bezwijken.
Tekst	Ruth 4:13-17¹³ Toen nam Boaz Ruth en zij werd hem tot vrouw en hij ging tot haar in. En de Here schonk haar zwangerschap en zij baarde een zoon. ¹⁴ En de vrouwen zeiden tot Noömi: Geprezen zij de Here die het u heden niet laat ontbreken aan een losser, en zijn naam worde vermaard in Israël. ¹⁵ En hij zal uw ziel verkwikken en u in uw ouderdom verzorgen; want uw schoondochter, die u liefheeft, heeft hem gebaard, zij, die u meer waard is dan zeven zonen. ¹⁶ En Noömi nam het kind en legde het op haar schoot en zij werd zijn verzorgster. ¹⁷ En de burinnen gaven het een naam, zeggende: Aan Noömi is een zoon geboren; en zij noemden hem Obed. Deze is de vader van Isaï, de vader van David.
Preek
Zingen	Psalm 113:4,5⁴ Wie is aan onzen God gelijk? Die armen opricht uit het slijk; Nooddruftigen, van elk verstoten, Goedgunstig opheft uit het stof, En hen, verrijkt met eer en lof, Naast prinsen plaatst en wereldgroten? ⁵ Wie roemt niet 's HEEREN wond're trouw, Die mildelijk d' onvruchtb're vrouw, Op hare beê, een blijde moeder Van liev' en frisse telgen maakt, En dus voor aller welzijn waakt? Men loov' den groten Albehoeder!
Dankgebed
Zingen	Psalm 78:34,35³⁴ Doch Jozefs tent liet Hij veracht'lijk varen, In Efraïm verkoos Hij geen altaren; Maar Hij had lust, in Juda's stam te wonen, Om daar Zijn macht en heerlijkheid te tonen Op Sions berg, dien 's werelds Opperheer Bemind', en koos ten zetel van Zijn eer. ³⁵ Daar bouwde Hij als hoogten Zijne muren, Zijn heiligdom, dat d' eeuwen zou verduren; Gelijk deez' aard', gegrond door Zijne krachten, In eeuwigheid geen wank'len heeft te wachten, Held David, dien Hij van de schaapskooi nam, Verkoos Hij zich tot vorst uit Juda's stam.

Zingen	Psalm 24:2,3² Wie klimt den berg des HEEREN op? Wie zal dien Godgewijden top, Voor 't oog van Sions God, betreden? De man, die, rein van hart en hand, Zich niet aan ijdelheid verpandt, En geen bedrog pleegt in zijn eden. ³ Die zal, door 's HEEREN gunst geleid, En zegen en gerechtigheid Van God, den God zijns heils, ontvangen. Dit 's Jakob, dit is 't vroom geslacht, Dat naar God vraagt, Zijn wet betracht, En zoekt Zijn aanschijn met verlangen.
Belijdenis
Zingen	Psalm 32:1,6¹ Welzalig hij, wiens zonden zijn vergeven; Die van de straf voor eeuwig is ontheven; Wiens wanbedrijf, waardoor hij was bevlekt, Voor 't heilig oog des HEEREN is bedekt. Welzalig is de mens, wien 't mag gebeuren, Dat God naar recht hem niet wil schuldig keuren, En die in 't vroom en ongeveinsd gemoed, Geen snood bedrog, maar blank' oprechtheid voedt. ⁶ Rechtvaardig volk, verheft uw blijde klanken, Verheugd in God, naar waarde nooit te danken; Zingt vrolijk, roemt Zijn deugden t' allen tijd, Gij, die oprecht van hart en wandel zijt.
Lezen	Marcus 7:1-23¹ En de Farizeeën verzamelden zich bij Hem met sommige van de schriftgeleerden, die van Jeruzalem gekomen waren. ² En toen zij zagen, dat sommige van zijn discipelen met onreine, dat is ongewassen, handen hun brood aten - ³ want de Farizeeën en al de Joden eten niet zonder eerst een handwassing verricht te hebben, daarmede vasthoudende aan de overlevering der ouden, ⁴ en van de markt komende eten zij niet dan na zich gereinigd te hebben; en vele andere dingen zijn er, waaraan zij zich volgens overlevering houden, bijvoorbeeld het onderdompelen van bekers en kannen en koperwerk, - ⁵ toen vroegen de Farizeeën en de schriftgeleerden Hem: Waarom wandelen uw discipelen niet naar de overlevering der ouden, maar eten zij met onreine handen hun brood? ⁶ Maar Hij zeide tot hen: Terecht heeft Jesaja van u, huichelaars, geprofeteerd, zoals er geschreven staat: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. ⁷ Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn. ⁸ Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overlevering der mensen. ⁹ En Hij zeide tot hen: Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om úw overlevering in stand te houden. ¹⁰ Want Mozes heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder, en: Wie vader of moeder vervloekt, zal de dood sterven. ¹¹ Maar gij zegt: Indien een mens tot zijn vader of moeder zegt: Het is korban, dat is, offergave, al wat gij van mij hadt kunnen trekken, ¹² dan laat gij hem niet toe ook nog maar iets voor zijn vader of moeder te doen. ¹³ En zo maakt gij het woord Gods krachteloos door uw overlevering, die gij overgeleverd hebt. En dergelijke dingen doet gij vele. ¹⁴ En toen Hij de schare wederom tot Zich geroepen had, zeide Hij tot hen: Hoort allen naar Mij en verstaat wèl: ¹⁵ Niets, dat van buiten de mens in hem komt, kan hem onrein maken, maar hetgeen uit de mens naar buiten komt, dat is het, wat hem onrein maakt. ¹⁶ [Indien iemand oren heeft om te horen, die hore.] ¹⁷ En toen Hij van de schare thuis kwam, vroegen zijn discipelen Hem naar de gelijkenis. ¹⁸ En Hij zeide tot hen: Zijt ook gij zo onbevattelijk? Begrijpt gij niet, dat al wat van buiten in de mens komt, hem niet onrein kan maken, ¹⁹ omdat het niet in zijn hart komt, maar in de buik, en er te zijner plaatse uitgaat? En zo verklaarde Hij alle spijzen rein. ²⁰ En Hij zeide: Hetgeen uit de mens naar buiten komt, dat maakt de mens onrein. ²¹ Want van binnenuit, uit het hart der mensen, komen de kwade overleggingen, hoererij, ²² diefstal, moord, echtbreuk, hebzucht, boosheid, list, onmatigheid, een boos oog, godslastering, overmoed, onverstand. ²³ Al die slechte dingen komen van binnen uit naar buiten en maken de mens onrein.
Gebed
Collecte
Zingen	Psalm 139:1,2,14¹ Niets is, o Oppermajesteit, Bedekt voor Uw alwetendheid. Gij kent mij; Gij doorgrondt mijn daân; Gij weet mijn zitten en mijn staan; Wat ik beraad', of wil betrachten, Gij kent van verre mijn gedachten. ² G' omringt mijn gaan en liggen, Gij, O HEER, zijt altoos nevens mij; Uw onbepaalde wetenschap Kent mijnen weg van stap tot stap; Geen woord is nog mijn tong ontgleden, Of Gij, Gij weet alreeds mijn reden. ¹⁴ Doorgrond m', en ken mijn hart, o HEER; Is 't geen ik denk niet tot Uw eer? Beproef m', en zie, of mijn gemoed Iets kwaads, iets onbehoorlijks voed'; En doe mij toch met vaste schreden Den weg ter zaligheid betreden.
Catechismus	Zondag 44¹¹³ Wat eist van ons het tiende gebod? Dat ook de minste lust of gedachte tegen enig gebod Gods in ons hart nimmermeer kome, maar dat wij te allen tijde van ganser harte aller zonden vijand zijn en lust tot alle gerechtigheid hebben. ¹¹⁴ Maar kunnen degenen, die tot God bekeerd zijn, deze geboden volkomenlijk houden? Neen zij; maar ook de allerheiligsten, zolang als zij in dit leven zijn, hebben maar een klein beginsel dezer gehoorzaamheid; doch alzo, dat zij met een ernstig voornemen niet alleen naar sommige, maar naar al de geboden Gods beginnen te leven. ¹¹⁵ Waarom laat ons dan God alzo scherpelijk de tien geboden prediken, zo ze toch niemand in dit leven houden kan? Eerstelijk, opdat wij ons leven lang onzen zondigen aard hoe langer hoe meer leren kennen, en des te begeriger zijn, om de vergeving der zonden en de gerechtigheid in Christus te zoeken. Daarna, opdat wij zonder ophouden ons benaarstigen, en God bidden om de genade des Heiligen Geestes, opdat wij hoe langer hoe meer naar het evenbeeld Gods vernieuwd worden, totdat wij tot deze voorgestelde volkomenheid na dit leven geraken.
Preek
Zingen	Psalm 26:2,5² Beproef vrij, van omhoog, Mijn hart, dat voor Uw oog, Alwetende, steeds open lag. Doorzoek mij; toets mijn gangen; Doorgrond al mijn verlangen; En stel mijn oogmerk in den dag. ⁵ Mijn hart verfoeit en haat De werkers van het kwaad, Bij wie ik mijnen voet niet zet. Ik zit bij geen godd'lozen; 'k Ontwijk de plaats der bozen, Zo word ik niet door hen besmet.
Dankgebed
Zingen	Psalm 26:10,11¹⁰ Doe mij niet mee vergaan Met hen, die U weerstaan, Wier hart steeds schand'lijk misdrijf kweekt; Die trouw en plicht verachten, En 't recht om goud verkrachten, Als d' onschuld om bescherming smeekt. ¹¹ Maar ik, ik ben oprecht; Verlos dan Uwen knecht Van 't ongeval, dat hem genaakt, Wil mij in gunst gedenken, Mij Uw genade schenken; Zo wordt door U mijn heil volmaakt.

Schriftuurlijk.nl

Paginahulpmiddelen