Schriftuurlijk.nl

Dit is een oude revisie van het document!

13 juli

10.30 uur15.00 uur

10.30 uur15.00 uur

Zingen	Psalm 48:4,5⁴ Wij, o verheven Majesteit, Gedenken Uw weldadigheid In 't midden van Uw heil'ge woning. Gelijk Uw naam is, grote Koning, Bij ons terecht geprezen, Zo is Uw roem gerezen, En bij de volken zeer vermaard, Tot aan het uiterst' eind der aard. Uw rechterhand, die 't kwaad niet duldt, Is met gerechtigheid vervuld. ⁵ Dat Sions berg weergalm' van vreugd, Laat Juda's dochters zijn verheugd, Wijl Gij haar vijand sloegt in 't strijden. Gaat Sion rond aan alle zijden; Telt al de vestingwerken En torens, die 't versterken; Ja, ziet met een oplettend oog, Paleizen steig'ren hemelhoog, En stout verduren al 't geweld, Opdat gij 't aan uw kroost vertelt.
Wet
Zingen	Psalm 51:3,5³ 't Is niet alleen dit kwaad, dat roept om straf; Neen, 'k ben in ongerechtigheid geboren; Mijn zonde maakt mij 't voorwerp van Uw toren. Reeds van het uur van mijn ontvang'nis af. Zie, Gij hebt lust tot waarheid in 't gemoed; Gij, HEER, Die weet, al wat ik heb misdreven, Gij, die mijn geest met wijsheid hadt gevoed, En in mijn ziel Uw Godd'lijk licht gegeven. ⁵ Verberg Uw oog van mijn bedreven kwaad, Waardoor mijn ziel gevoelt de diepste wonden; Delg, delg toch uit mijn schuld en al mijn zonden, En spreek mij vrij van mijne gruweldaad. Herschep mijn hart, en reinig Gij, o HEER, Die vuile bron van al mijn wanbedrijven; Vernieuw in mij een vasten geest, en leer Mij aan Uw dienst oprecht verbonden blijven.
Lezen	Genesis 10¹ Dit zijn de nakomelingen der zonen van Noach: Sem, Cham en Jafet; hun werden namelijk zonen geboren na de vloed. ² De zonen van Jafet waren Gomer, Magog, Madai, Jawan, Tubal, Mesek en Tiras. ³ En de zonen van Gomer waren Askenaz, Rifat en Togarma. ⁴ En de zonen van Jawan waren Elisa, Tarsis, de Kittiërs en de Dodanieten. ⁵ Naar dezen zijn de kustlanden der volken in hun landen verdeeld, elk naar zijn taal, naar hun geslachten, onder hun volken. ⁶ En de zonen van Cham waren Kus, Misraïm, Put en Kanaän. ⁷ En de zonen van Kus: Seba, Chawila, Sabta, Rama en Sabteka; en de zonen van Rama waren Seba en Dedan. ⁸ En Kus verwekte Nimrod; deze was de eerste machthebber op de aarde; ⁹ hij was een geweldig jager voor het aangezicht des Heren; daarom zegt men: Een geweldig jager voor het aangezicht des Heren als Nimrod. ¹⁰ En het begin van zijn koninkrijk was Babel, Erek, Akkad en Kalne, in het land Sinear. ¹¹ Uit dat land trok hij naar Assur en hij bouwde Nineve, Rechobot-Ir, Kalach ¹² en Resen tussen Nineve en Kalach; dat is de grote stad. ¹³ En Misraïm verwekte de Ludieten, de Anamieten, de Lehabieten, de Naftuchieten, ¹⁴ de Patrusieten, de Kasluchieten, uit wie de Filistijnen zijn voortgekomen, en de Kaftorieten. ¹⁵ En Kanaän verwekte Sidon, zijn eerstgeborene, en Chet ¹⁶ en de Jebusiet, de Amoriet, de Girgasiet, ¹⁷ de Chiwwiet, de Arkiet, de Siniet, ¹⁸ de Arwadiet, de Semariet en de Hamatiet; en daarna verspreidden zich de geslachten van de Kanaäniet. ¹⁹ En de grens van de Kanaäniet was van Sidon in de richting van Gerar tot Gaza, in de richting van Sodom, Gomorra, Adma en Seboïm tot Lesa. ²⁰ Dit waren de zonen van Cham naar hun geslachten, naar hun talen, in hun landen, in hun volken. ²¹ En aan Sem, de vader van alle zonen van Eber, de oudere broeder van Jafet, werden eveneens (zonen) geboren. ²² De zonen van Sem waren Elam, Assur, Arpaksad, Lud en Aram. ²³ En de zonen van Aram waren: Us, Chul, Geter en Mas. ²⁴ En Arpaksad verwekte Selach, en Selach verwekte Eber. ²⁵ En aan Eber werden twee zonen geboren; de naam van de ene was Peleg, want in zijn dagen werd de aarde verdeeld, en de naam van zijn broeder was Joktan. ²⁶ En Joktan verwekte Almodad, Selef, Chasarmawet, Jerach, ²⁷ Hadoram, Uzal, Dikla, ²⁸ Obal, Abimaël, Seba, ²⁹ Ofir, Chawila en Jobab; deze allen waren de zonen van Joktan. ³⁰ En hun woonplaats strekte zich uit van Mesa in de richting van Sefar, het gebergte in het Oosten. ³¹ Dit waren de zonen van Sem naar hun geslachten, naar hun talen, in hun landen, naar hun volken. ³² Dit zijn de geslachten der zonen van Noach naar hun afstammingen, in hun volken. En van dezen verdeelden zich de volken op de aarde na de vloed.
Gebed
Collecte
Zingen	Psalm 34:1,5,8¹ Ik loof den HEER, mijn God; Mijn zang klimm' op naar 't hemelhof; Mijn mond zing' eeuwig tot Zijn lof, Om mijn gelukkig lot. Mijn ziel, loof d' Opperheer; 't Zachtmoedig volk zal 't straks verstaan, Door vreugd met u zijn aangedaan, En juichen tot Zijn eer. ⁵ Vreest, vreest Hem t' allen tijd', Gij, heiligen, daar g' ondervindt, Dat hij, die God vreest en bemint, Gebrek noch schade lijdt. In honger komt noch moed, Noch kracht den jongen leeuw te baat, Maar die den HEER zoekt vroeg en laat, Mist nimmer 't nodig goed. ⁸ God slaat een gram gezicht Op bozen, die Hem tegenstaan; Hij doet hun naam met hen vergaan Door 't hoogste strafgericht. Maar Hij ziet gunstig neer Op hem, die naar Zijn wetten leeft; God is het, Die hem uitkomst geeft, Zijn groten naam ter eer.
Tekst	Genesis 11:1-9¹ De gehele aarde nu was één van taal en één van spraak. ² Toen zij oostwaarts trokken, vonden zij een vlakte in het land Sinear, waar zij zich vestigden. ³ En zij zeiden tot elkander: Welaan, laten wij tichelen maken en die goed bakken. En de tichel diende hun tot steen en het asfalt diende hun tot leem. ⁴ Ook zeiden zij: Welaan, laten wij ons een stad bouwen met een toren, waarvan de top tot de hemel reikt, en laten wij ons een naam maken, opdat wij niet over de gehele aarde verstrooid worden. ⁵ Toen daalde de Here neder om de stad en de toren, die de mensenkinderen bouwden, te bezien, ⁶ en de Here zeide: Zie, het is één volk en zij allen hebben één taal. Dit is het begin van hun streven; nu zal niets van wat zij denken te doen voor hen onuitvoerbaar zijn. ⁷ Welaan, laat Ons nederdalen en daar hun taal verwarren, zodat zij elkanders taal niet verstaan. ⁸ Zo verstrooide de Here hen vandaar over de gehele aarde, en zij staakten de bouw van de stad. ⁹ Daarom noemt men haar Babel, omdat de Here daar de taal der gehele aarde verward heeft en de Here hen vandaar over de gehele aarde verstrooid heeft.
Preek
Zingen	Psalm 31:1,2¹ Op U betrouw ik, HEER der heren, Op U, gelijk 't betaamt; Ai, laat mij nooit, beschaamd, Van Uwen troon teruggekeren; Help mij, op mijn gebeden, Door Uw gerechtigheden. ² Och, neig tot mij Uw gunstig' oren, Schiet haastig toe; dat mij Uw naam een rotssteen zij; Een huis, een welgesterkte toren, Die, op een klip verheven, Mij veiligheid kan geven.
Dankgebed
Zingen	Psalm 92:4,5⁴ Dat vrij, als groene telgen, De boze welig groei'; Gij zult, in zijnen bloei, Voor eeuwig hem verdelgen. Niets stelt U immer palen; Gij zijt de hoogst' in macht; Gij zijt de HEER; Uw kracht Zal eeuwig zegepralen. ⁵ Wie U durft wederstreven, Wie onrecht durft begaan. Zult Gij, o God, weerstaan, Verstrooien en doen sneven. Gij zult mijn eer vergroten, Mij sterken in mijn stand; Ik ben door Uwe hand, Met olie overgoten.

Zingen	Psalm 122:1,2¹ Ik ben verblijd, wanneer men mij Godvruchtig opwekt: "Zie, wij staan Gereed, om naar Gods huis te gaan; Kom, ga met ons en doe als wij." Jeruzalem, dat ik bemin, Wij treden uwe poorten in; Daar staan, o Godsstad, onze voeten. Jeruzalem is wèl gebouwd, Wel saâmgevoegd: wie haar beschouwt, Zal haar voor 's Bouwheers kunstwerk groeten. ² De stammen, naar Gods naam genoemd, Gaan derwaarts op; waar elk zich buigt Naar d' ark, die van Gods gunst getuigt; Waar elk Zijn naam belijdt en roemt; Want d' achtb're zetel van 't gericht Is daar voor Davids huis gesticht; De rechterstoelen staan daar binnen. Bidt, met een algemene stem, Om vrede voor Jeruzalem. Het ga hun wèl, die u beminnen.
Belijdenis
Zingen	Psalm 9:10¹⁰ Hij, die Uw naam in waarheid kent, Zal, HEER, op U in zijn ellend' Vertrouwen, wijl Gij nooit liet zuchten Hen, die gelovig tot U vluchten.
Lezen	Handelingen 16:4-34⁴ En toen zij de steden langs reisden, gaven zij hun de beslissingen, die door de apostelen en de oudsten te Jeruzalem genomen waren, om die te onderhouden. ⁵ De gemeenten dan werden bevestigd in het geloof en namen dagelijks in zielental toe. ⁶ En zij gingen door het Frygisch-Galatische land, maar werden door de heilige Geest verhinderd het woord in Asia te spreken; ⁷ en bij Mysië gekomen, poogden zij naar Bitynië te reizen, maar de Geest van Jezus liet het hun niet toe; ⁸ en toen zij Mysië voorbij waren, kwamen zij te Troas. ⁹ En Paulus kreeg in de nacht een gezicht; er stond een Macedonisch man, die hem toeriep: Steek over naar Macedonië en help ons. ¹⁰ Toen hij het gezicht gezien had, zochten wij dadelijk gelegenheid om naar Macedonië te vertrekken, daar wij eruit opmaakten, dat God ons had geroepen om hun het evangelie te verkondigen. ¹¹ En van Troas afgevaren, koersten wij recht op Samotrake aan en de volgende dag naar Neapolis; ¹² en vandaar naar Filippi, dat de eerste stad is van dit deel van Macedonië, een (Romeinse) kolonie. En wij vertoefden enkele dagen in die stad. ¹³ En op de sabbatdag gingen wij de poort uit, de rivier langs, waar wij verwachtten, dat een gebedsplaats zou zijn; en nedergezeten, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren. ¹⁴ En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster uit de stad Tyatira, die God vereerde, hoorde toe, en de Here opende haar hart, zodat zij aandacht schonk aan hetgeen door Paulus gezegd werd. ¹⁵ En toen zij gedoopt was en haar huis, nodigde zij ons, zeggende: Indien gij van oordeel zijt, dat ik de Here getrouw ben, neemt dan uw intrek in mijn huis. En zij drong ons ertoe. ¹⁶ En het geschiedde, toen wij naar de gebedsplaats gingen, dat een zekere slavin, die een waarzeggende geest had, ons tegenkwam, welke aan haar eigenaars met waarzeggen veel voordeel aanbracht. ¹⁷ Deze liep Paulus en ons achterna, luid roepende: Deze mensen zijn dienstknechten van de allerhoogste God, die u de weg tot behoudenis boodschappen. ¹⁸ En dit deed zij vele dagen lang. Maar toen dit Paulus verdroot, wendde hij zich tot de geest en zeide: Ik gelast u in de naam van Jezus Christus van haar uit te gaan. En hij ging uit op datzelfde uur. ¹⁹ Toen nu haar eigenaars zagen, dat hun kans op voordeel verdwenen was, grepen zij Paulus en Silas en sleurden hen naar de markt voor de overheid, ²⁰ en toen zij hen bij de hoofdlieden gebracht hadden, zeiden zij: Deze mensen brengen onze stad in rep en roer, daar zij Joden zijn, ²¹ en zij verkondigen zeden, die wij als Romeinen niet mogen aanvaarden of volgen. ²² Ook de menigte schoolde tegen hen samen en de hoofdlieden scheurden hun de kleren van het lijf en lieten hen met de roede geselen; ²³ en na hun vele slagen gegeven te hebben, wierpen zij hen in de gevangenis met bevel aan de bewaarder hen zorgvuldig te bewaken. ²⁴ Daar deze zulk een bevel ontvangen had, zette hij hen in de binnenste kerker en sloot hun voeten zorgvuldig in het blok. ²⁵ Maar omstreeks middernacht baden Paulus en Silas en zongen Gods lof, en de gevangenen luisterden naar hen. ²⁶ Doch plotseling kwam er een zware aardbeving, zodat de grondvesten der gevangenis schudden; en terstond gingen alle deuren open en de boeien van allen raakten los. ²⁷ En de bewaarder, uit zijn slaap opgeschrikt, zag de deuren der gevangenis openstaan, trok zijn zwaard en was op het punt zelfmoord te plegen, in de waan, dat de gevangenen ontsnapt waren. ²⁸ Maar Paulus riep met luider stem: Doe uzelf geen kwaad, want wij zijn allen hier! ²⁹ En hij liet licht brengen, sprong naar binnen en wierp zich, bevende over al zijn leden, voor Paulus en Silas neder. ³⁰ En hij leidde hen naar buiten en zeide: Heren, wat moet ik doen om behouden te worden? ³¹ En zij zeiden: Stel uw vertrouwen op de Here Jezus en gij zult behouden worden, gij en uw huis. ³² En zij spraken het woord Gods tot hem in tegenwoordigheid van allen, die in zijn huis waren. ³³ En in datzelfde uur van de nacht nam hij hen mede om hun striemen af te wassen, en hij liet zichzelf en al de zijnen terstond dopen; ³⁴ en hij bracht hen naar boven in zijn huis en richtte een tafel aan, en hij verheugde zich, dat hij met zijn gehele huis tot het geloof in God gekomen was.
Gebed
Collecte
Zingen	Psalm 84:1,3,4¹ Hoe lief'lijk, hoe vol heilgenot, O HEER, der legerscharen God, Zijn mij Uw huis en tempelzangen! Hoe branden mijn genegenheên, Om 's HEEREN voorhof in te treên! Mijn ziel bezwijkt van sterk verlangen; Mijn hart roept uit tot God, Die leeft, En aan mijn ziel het leven geeft. ³ Welzalig hij, die al zijn kracht En hulp alleen van U verwacht, Die kiest de welgebaande wegen; Steekt hen de hete middagzon In 't moerbeidal, Gij zijt hun bron, En stort op hen een milden regen, Een regen, die hen overdekt, Verkwikt, en hun tot zegen strekt. ⁴ Zij gaan van kracht tot kracht steeds voort; Elk hunner zal, in 't zalig oord Van Sion, haast voor God verschijnen. Let, HEER der legerscharen, let Op mijn ootmoedig smeekgebed; Ai, laat mij niet van druk verkwijnen; Leen mij een toegenegen oor, O, Jakobs God, geef mij gehoor.
Catechismus	Zondag 25⁶⁵ Aangezien dan alleen het geloof ons Christus en al Zijn weldaden deelachtig maakt, vanwaar komt zulk geloof? Van den Heiligen Geest, Die het geloof in onze harten werkt door de verkondiging des Heiligen Evangelies, en het sterkt door het gebruik van de Sacramenten. ⁶⁶ Wat zijn sacramenten? De Sacramenten zijn heilige zichtbare waartekenen en zegelen, van God ingezet, opdat Hij ons door het gebruik daarvan de belofte des Evangelies des te beter te verstaan geve en verzegele; namelijk, dat Hij ons vanwege het enige slachtoffer van Christus aan het kruis volbracht, vergeving der zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt. ⁶⁷ Zijn dan beide, het Woord en de Sacramenten, daarhenen gericht, of daartoe verordend, dat zij ons geloof op de offerande van Jezus Christus aan het kruis, als op den enigen grond onzer zaligheid, wijzen? Ja zij toch; want de Heilige Geest leert ons in het Evangelie en verzekert ons door de Sacramenten, dat onze volkomen zaligheid in de enige offerande van Christus staat, die voor ons aan het kruis geschied is. ⁶⁸ Hoeveel Sacramenten heeft Christus in het Nieuwe Verbond of Testament ingezet? Twee, namelijk den Heiligen Doop en het Heilig Avondmaal.
Preek
Zingen	Psalm 56:5⁵ Ik roem in God; ik prijs 't onfeilbaar woord; Ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord; 'k Vertrouw op God, door gene vrees gestoord; Wat sterv'ling zou mij schenden? Ik heb beloofd, wanneer G' in mijn ellenden Mij bijstand boodt, en 't onheil af zoudt wenden, Tot U, o God, mijn lofzang op te zenden, Door ijver aangespoord.
Dankgebed
Zingen	Psalm 111:5,6⁵ 't Is trouw, al wat Hij ooit beval; Het staat op recht en waarheid pal, Als op onwrikb're steunpilaren; Hij is het, die verlossing zond Aan al Zijn volk; Hij zal 't verbond Met hen in eeuwigheid bewaren. ⁶ Zijn naam is heilig en geducht; De vijand beeft op Zijn gerucht; Maar 's HEEREN vrees zal altoos wezen 't Begin der wijsheid; wien Gods hand Die doet betrachten, heeft verstand; Zijn naam blijft eeuwiglijk geprezen.

Schriftuurlijk.nl

Paginahulpmiddelen