Schriftuurlijk.nl

Dit is een oude revisie van het document!

21 september

10.30 uur15.00 uur

10.30 uur15.00 uur

Zingen	Psalm 34:1,9¹ Ik loof den HEER, mijn God; Mijn zang klimm' op naar 't hemelhof; Mijn mond zing' eeuwig tot Zijn lof, Om mijn gelukkig lot. Mijn ziel, loof d' Opperheer; 't Zachtmoedig volk zal 't straks verstaan, Door vreugd met u zijn aangedaan, En juichen tot Zijn eer. ⁹ God is 't verbroken hart, 't Verbrijzeld en bedrukt gemoed, Te allen tijd' nabij en goed, In tegenheid en smart. Veel wederwaardigheên, Veel rampen zijn des vromen lot; Maar uit die alle redt hem God; Hij is zijn heil alleen.
Wet
Zingen	Psalm 51:9⁹ Gods offers zijn een gans verbroken geest, Door schuldbesef getroffen en verslagen; Dit offer kan Uw heilig oog behagen; 't Is nooit, o God, van U veracht geweest. Doe Sion wel, laat om mijn zwaren val Uw goedheid niet van zijne burg'ren wijken; Bouw Salem op, laat nooit zijn muur en wal, Door Uwe straf, voor 's vijands macht bezwijken.
Lezen	Jesaja 56,57¹ Zo zegt de Here: Onderhoudt het recht en doet gerechtigheid, want mijn heil staat gereed om te komen en mijn gerechtigheid om zich te openbaren. ² Welzalig de sterveling die dit doet, en het mensenkind dat daaraan vasthoudt; die acht geeft op de sabbat, zodat hij hem niet ontheiligt, en acht geeft op zijn hand, zodat zij niets kwaads doet. ³ Laat dan de vreemdeling die zich bij de Here aansloot, niet zeggen: De Here zal mij zeker afzonderen van zijn volk; en laat de ontmande niet zeggen: Zie, ik ben een dorre boom. ⁴ Want zo zegt de Here van de ontmanden, die mijn sabbatten onderhouden en verkiezen wat Mij behaagt en vasthouden aan mijn verbond: ⁵ Ik geef hun in mijn huis en binnen mijn muren een gedenkteken en een naam, beter dan zonen en dochters; Ik geef hun een eeuwige naam, die niet uitgeroeid zal worden. ⁶ En de vreemdelingen die zich bij de Here aansloten om Hem te dienen, en om de naam des Heren lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn, allen die de sabbat onderhouden, zodat zij hem niet ontheiligen, en die vasthouden aan mijn verbond: ⁷ hen zal Ik brengen naar mijn heilige berg en Ik zal hun vreugde bereiden in mijn bedehuis; hun brandoffers en hun slachtoffers zullen welgevallig zijn op mijn altaar, want mijn huis zal een bedehuis heten voor alle volken. ⁸ Het woord van de Here Here, die de verdrevenen van Israël bijeenbrengt, luidt: Ik zal daartoe nog meerderen bijeenbrengen, dan er reeds toegebracht zijn. ⁹ Alle gedierte des velds, komt om te eten, alle gedierte in het woud! ¹⁰ De wachters zijn blind, zij allen hebben geen kennis, zij zijn allen stomme honden, die niet kunnen blaffen; dromend liggen zij neer, zij hebben de sluimering lief. ¹¹ En deze honden zijn vraatzuchtig, zij kennen geen verzadiging; zij zijn herders, die niet weten acht te geven, zij wenden zich allen naar hun eigen weg, ieder naar zijn gewin, niemand uitgezonderd. ¹² Komt, (zeggen zij:) ik zal wijn halen en laten wij bedwelmende drank zwelgen, en de dag van morgen zal zijn als die van vandaag, nog veel geweldiger. ¹ De rechtvaardige komt om en er is niemand, die het zich aantrekt, en de vromen worden weggerukt, terwijl niemand er acht op slaat, want vanwege de boosheid wordt de rechtvaardige weggerukt; hij gaat in vrede; ² zij die de rechte weg bewandeld hebben, rusten op hun legersteden. ³ Maar, gij, nadert herwaarts, kinderen van een tovenares, nakroost van echtbreker en overspeelster. ⁴ Over wie maakt gij u vrolijk, tegen wie spert gij de mond open, steekt gij de tong uit? Zijt gij geen kinderen der zonde, leugengebroed? ⁵ Gij, die in wellust ontbrandt bij de terebinten, onder elke groene boom; die de kinderen slacht in de dalen, in de rotsspleten; ⁶ bij de gladde stenen in het dal is uw deel; ja, die zijn uw lot; ook daarvoor hebt gij plengoffer uitgegoten, spijsoffer gebracht. Zou Ik daarmede vrede hebben? ⁷ Op een hoge en verheven berg hebt gij uw legerstede opgeslagen; ook daarheen zijt gij opgeklommen om slachtoffers te brengen. ⁸ En achter deur en post hebt gij uw herinneringstekens gesteld, want buiten Mij om hebt gij uw legerstede opgeslagen en zijt opgeklommen, hebt gij uw legerstede ruim gemaakt; gij hebt u loon bedongen van hen wier bijslaap gij hebt liefgehad, wier schaamte gij hebt gezien. ⁹ Gij kwaamt met olie tot de Moloch, gij bereiddet overvloed van zalven; gij zondt uw boden uit tot in de verte, ja, gij vernederdet u tot in het dodenrijk. ¹⁰ Door uw verre tocht werdt gij moede, toch hebt gij niet gezegd: Ik geef het op. Nieuwe kracht hebt gij gevonden; daarom werdt gij niet uitgeput. ¹¹ En voor wie waart gij beducht en bevreesd, dat gij trouweloos werdt en aan Mij niet gedacht hebt, zonder u daarvan iets aan te trekken? Zweeg Ik niet en dat van overlang, zodat gij Mij niet vreesdet? ¹² Ik zal bekendmaken, wat uw gerechtigheid en uw werken zijn: zij zullen u niets baten; ¹³ wanneer gij schreeuwt, mag uw godenvergadering u redden. Maar de wind neemt hen allen op, een tocht vaagt hen weg. Doch wie bij Mij schuilt, zal het land beërven en mijn heilige berg bezitten. ¹⁴ Hij zegt: Verhoogt, verhoogt, bereidt de weg. Verwijdert de struikelblokken van de weg mijns volks. ¹⁵ Want zo zegt de Hoge en Verhevene, die in eeuwigheid troont en wiens naam de Heilige is: In den hoge en in het heilige woon Ik en bij de verbrijzelde en nederige van geest, om de geest der nederigen en het hart der verbrijzelden te doen opleven. ¹⁶ Want Ik zal niet altoos twisten noch voor eeuwig toornig zijn, anders zou de geest voor mijn aangezicht bezwijken, terwijl Ik toch zelf de levensadem heb gegeven. ¹⁷ Om de ongerechtigheid zijner hebzucht was Ik toornig en sloeg het (volk), terwijl Ik Mij in toorn verborg, maar het wendde zich af en ging zijn eigengekozen weg. ¹⁸ Zijn wegen heb Ik gezien, doch Ik zal het genezen, het leiden, en het weer vertroosting schenken, namelijk aan de treurenden ervan. ¹⁹ Ik schep de vrucht der lippen: vrede, vrede voor hem die verre, en voor hem die nabij is, zegt de Here; en Ik zal hem genezen. ²⁰ Maar de goddelozen zijn als de zee, zo opgezweept, dat zij niet tot rust kan komen, en wier wateren slijk en modder opwoelen. ²¹ De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede.
Gebed
Collecte
Zingen	Psalm 113¹ Gij 's HEEREN knechten, looft den HEER; Looft Zijnen naam, verbreidt Zijn eer; De naam des HEEREN zij geprezen; Zijn roem zij door 't heelal verbreid, Van nu tot in all' eeuwigheid; Men loov' 't aanbidd'lijk Opperwezen. ² Van waar de zon in 't oosten straalt, Tot waar z' in 't westen nederdaalt, Zij 's HEEREN name lof gegeven. De HEER is boven 't heidendom; Zijn heerlijkheid, bekend alom, Is boven zon en maan verheven. ³ Wie is gelijk aan onzen HEER? Aan God, die, tot Zijn eeuwig' eer, Zijn troon gevest heeft in den hemel? Die, daar Hij 't wereldrond gebiedt, Van Zijnen hogen zetel ziet Op 't laag en nietig aards gewemel? ⁴ Wie is aan onzen God gelijk? Die armen opricht uit het slijk; Nooddruftigen, van elk verstoten, Goedgunstig opheft uit het stof, En hen, verrijkt met eer en lof, Naast prinsen plaatst en wereldgroten? ⁵ Wie roemt niet 's HEEREN wond're trouw, Die mildelijk d' onvruchtb're vrouw, Op hare beê, een blijde moeder Van liev' en frisse telgen maakt, En dus voor aller welzijn waakt? Men loov' den groten Albehoeder!
Tekst	Jesaja 57:15¹⁵ Want zo zegt de Hoge en Verhevene, die in eeuwigheid troont en wiens naam de Heilige is: In den hoge en in het heilige woon Ik en bij de verbrijzelde en nederige van geest, om de geest der nederigen en het hart der verbrijzelden te doen opleven.
Preek
Zingen	Psalm 138:3³ Dan zingen zij, in God verblijd, Aan Hem gewijd, Van 's HEEREN wegen; Want groot is 's HEEREN heerlijkheid, Zijn Majesteit Ten top gestegen; Hij slaat toch, schoon oneindig hoog, Op hen het oog, Die need'rig knie-len; Maar ziet van ver met gramschap aan Den ijd'len waan Der trotse zielen.
Dankgebed
Zingen	Psalm 147:2,6² Hij heelt gebrokenen van harte, En Hij verbindt z' in hunne smarte, Die, in hun zonden en ellenden, Tot Hem zich ter genezing wenden. Hij telt het groot getal der starren, Die 't scherpst gezicht op aard' verwarren. Hij roept dat talloos heir te zamen, En noemt die alle bij haar namen. ⁶ De HEER betoont Zijn welbehagen Aan hen, die need'rig naar Hem vragen, Hem vrezen, Zijne hulp verbeiden, En door Zijn hand zich laten leiden; Die, hoe het ook moog' tegenlopen, Gestadig op Zijn goedheid hopen. O Salem, roem den HEER der heren; Wil Uwen God, o Sion, eren!

Zingen	Psalm 25:2,6² HEER, ai, maak mij Uwe wegen, Door Uw woord en Geest bekend; Leer mij, hoe die zijn gelegen, En waarheen G' Uw treden wendt, Leid mij in Uw waarheid, leer IJv'rig mij Uw wet betrachten; Want Gij zijt mijn heil, o HEER, 'k Blijf U al den dag verwachten. ⁶ Wie heeft lust den HEER te vrezen, 't Allerhoogst en eeuwig goed? God zal Zelf zijn leidsman wezen; Leren, hoe hij wand'len moet. 't Goed, dat nimmermeer vergaat, Zal hij ongestoord verwerven, En zijn Godgeheiligd zaad Zal 't gezegend aard'rijk erven.
Belijdenis
Zingen	Psalm 56:5,6⁵ Ik roem in God; ik prijs 't onfeilbaar woord; Ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord; 'k Vertrouw op God, door gene vrees gestoord; Wat sterv'ling zou mij schenden? Ik heb beloofd, wanneer G' in mijn ellenden Mij bijstand boodt, en 't onheil af zoudt wenden, Tot U, o God, mijn lofzang op te zenden, Door ijver aangespoord. ⁶ Gij hebt mijn ziel beveiligd voor den dood; Gij richt mijn voet, dat hij zich nimmer stoot'; Gij zijt voor mij een schild in allen nood; Gij hebt mijn smart verdreven; Uw dierb're gunst is m' altoos bijgebleven; 'k Zal, voor Gods oog, naar Zijn bevelen leven; Zo word' door mij Zijn naam altoos verheven; Zo word' Zijn lof vergroot.
Lezen	Deuteronomium 4:1-29¹ Nu dan, o Israël, hoor de inzettingen en de verordeningen, die ik u leer na te komen, opdat gij leeft en opdat gij het land binnengaat en in bezit neemt, dat de Here, de God uwer vaderen, u geven zal. ² Gij zult aan wat ik u gebied, niet toedoen en daarvan niet afdoen, opdat gij de geboden van de Here, uw God, onderhoudt, die ik u opleg. ³ Met eigen ogen hebt gij gezien, wat de Here ten aanzien van Baäl-Peor gedaan heeft, hoe de Here, uw God, alle mannen die Baäl-Peor achterna liepen, uit uw midden verdelgd heeft; ⁴ terwijl gij, die de Here, uw God, aanhingt, heden nog allen in leven zijt. ⁵ Zie, ik heb u inzettingen en verordeningen geleerd, zoals de Here, mijn God, mij geboden had, opdat gij aldus zoudt doen in het land, dat gij in bezit gaat nemen. ⁶ Onderhoudt ze dan naarstig, want dat zal uw wijsheid en uw inzicht zijn in de ogen der volken, die bij het horen van al deze inzettingen zullen zeggen: Waarlijk, dit grote volk is een wijze en verstandige natie. ⁷ Immers welk groot volk is er, waaraan de goden zó nabij zijn als de Here, onze God, telkens als wij tot Hem roepen? ⁸ En welk groot volk is er, dat inzettingen en verordeningen heeft zo rechtvaardig, als heel deze wet, die ik u heden voorleg? ⁹ Alleen neem u ervoor in acht en hoed u er terdege voor, dat gij de dingen die gij met eigen ogen gezien hebt, niet vergeet, en zij niet uit uw hart wijken zolang gij leeft; maak ze aan uw kinderen en kindskinderen bekend: ¹⁰ de dag, waarop gij voor het aangezicht van de Here, uw God, bij Horeb stondt, toen de Here tot mij zeide: roep Mij het volk samen, dan zal Ik het mijn woorden doen horen, opdat zij leren Mij te vrezen alle dagen, dat zij op de aardbodem leven, en opdat zij het hun kinderen leren. ¹¹ En gij naderdet en stondt onderaan de berg, terwijl de berg laaide van vuur tot in het hart des hemels - duisternis, wolken en donkerheid. ¹² Toen sprak de Here tot u uit het midden van het vuur; een geluid van woorden hoordet gij, maar een gestalte naamt gij niet waar, er was alleen een stem. ¹³ En Hij maakte u het verbond bekend, dat Hij u gebood te houden, de Tien Woorden, en Hij schreef ze op twee stenen tafelen. ¹⁴ En mij gebood toen de Here u inzettingen en verordeningen te leren, opdat gij die zoudt nakomen in het land, waarheen gij trekt om het in bezit te nemen. ¹⁵ Neemt u er dan terdege voor in acht - want gij hebt generlei gedaante gezien op de dag dat de Here op Horeb tot u sprak uit het midden van het vuur - ¹⁶ dat gij niet verderfelijk handelt door u een gesneden beeld te maken in de gedaante van enige afgod: een afbeelding van een mannelijk of vrouwelijk wezen; ¹⁷ een afbeelding van een of ander dier op de aarde; een afbeelding van een of ander gevleugeld gevogelte, dat langs de hemel vliegt; ¹⁸ een afbeelding van een of ander gedierte, dat op de aardbodem kruipt; een afbeelding van een of andere vis, die in het water onder de aarde is; ¹⁹ en dat gij ook uw ogen niet opslaat naar de hemel, en de zon, de maan en de sterren, het gehele heer des hemels, aanziet en u laat verleiden u voor die neer te buigen en hen te dienen, die de Here, uw God, heeft toebedeeld aan alle volken onder de ganse hemel - ²⁰ terwijl de Here u genomen en uit de ijzeroven, uit Egypte, geleid heeft om voor Hem te zijn tot een eigen volk, zoals dit heden het geval is. ²¹ Maar de Here werd toornig op mij om uwentwil en Hij zwoer, dat ik de Jordaan niet zou overtrekken en in het goede land niet zou komen, dat de Here, uw God, u tot een erfdeel geven zal. ²² Want ik zal in dit land sterven, ik zal de Jordaan niet overtrekken; maar gij zult die overtrekken en dat goede land in bezit nemen. ²³ Neemt u ervoor in acht, dat gij het verbond van de Here, uw God, dat Hij met u gesloten heeft, niet vergeet en u een beeld maakt in de gedaante van iets, dat de Here, uw God, u verboden heeft. ²⁴ Want de Here, uw God, is een verterend vuur, een naijverig God. ²⁵ Wanneer gij kinderen en kindskinderen verwekt hebt en in het land ingeburgerd zijt en gij dan verderfelijk handelt door een beeld te maken in welke gedaante ook, en doet wat kwaad is in de ogen van de Here, uw God, en Hem krenkt - ²⁶ ik neem heden de hemel en de aarde tegen u tot getuigen, dat gij zeker spoedig zult omkomen in het land, dat gij na het overtrekken van de Jordaan in bezit zult nemen; gij zult daarin niet lang leven, maar zeker verdelgd worden; ²⁷ de Here zal u onder de natiën verstrooien en gij zult met een klein getal overblijven onder de volken, bij wie de Here u brengen zal; ²⁸ dan zult gij daar goden dienen: werk van mensenhanden, hout en steen, die niet zien, noch horen noch eten noch ruiken. ²⁹ En dan zult gij daar de Here, uw God, zoeken en Hem vinden, wanneer gij naar Hem vraagt met uw ganse hart en met uw ganse ziel.
Gebed
Collecte
Zingen	Psalm 106:11,14,19,21¹¹ Zij maakten zich, den HEER ten spot, Een kalf bij Horeb tot een god, Waarvoor zij zich eerbiedig bogen; Een os, die gras eet op het veld, Een beeld, o gruwel in Gods ogen, Werd toen aan Hem gelijk gesteld. ¹⁴ Zij hebben 't langgewenste land Versmaad uit strafbaar onverstand, En niet geloofd aan 's HEEREN woorden; Zij morden daag'lijks in hun tent, Dewijl zij naar Zijn stem niet hoorden, Hoe duid'lijk ook aan hen bekend. ¹⁹ Zij spaarden volken, tot Gods hoon, Die Hij bevolen had te doôn; En, aan der heid'nen stam verbonden, Vervielen zij tot afgodsdienst, En wrochten door gelijke zonden Zichzelf een strik, op 't onvoorzienst. ²¹ Die onnatuurlijk' offerand', Die bloedschuld, bracht een smet op 't land; Zij werden onrein door hun daden, Door hoererij en vuil gedrag; Zij durfden Isrels God versmaden, Maar beelden toonden zij ontzag.
Catechismus	Zondag 35⁹⁶ Wat eist God in het tweede gebod? Dat wij God in generlei wijze afbeelden, en op geen andere wijze vereren, dan Hij in Zijn Woord bevolen heeft. ⁹⁷ Mag men dan ganselijk geen beelden maken? God kan noch mag in generlei wijze afgebeeld worden. Maar de schepselen, al is het dat zij mogen afgebeeld worden, zo verbiedt toch God, hun beeltenis te maken en te hebben, om die te vereren, of God daardoor te dienen. ⁹⁸ Maar zou men de beelden in de kerken als boeken der leken niet mogen dulden? Neen; want wij moeten niet wijzer zijn dan God, Dewelke zijn christenen niet door stomme beelden, maar door de levende verkondiging Zijns Woords wil onderwezen hebben.
Preek
Zingen	Psalm 119:2,5² Die, wars van 't kwaad, niet in de zonde leeft, Maar zijnen gang bestiert naar 's HEEREN wetten. Gij, grote God, die ons bevelen geeft, Gij eist, dat w' op Uw woord gestadig letten, En dat w' ons hart, aan Uwen wil verkleefd, Geduriglijk op Uwe wegen zetten. ⁵ Waarmede zal de jongeling zijn pad, Door ijdelheên omsingeld, rein bewaren? Gewis, als hij het houdt naar 't heilig blad. U zoekt mijn hart, mijn oog blijft op U staren; Laat mij van 't spoor, in Uw geboôn vervat, Niet dwalen, HEER, laat mij niet hulp'loos varen.
Dankgebed
Zingen	Psalm 97:4,5⁴ Dat ieder schaamrood zij, Die, onbeschroomd en vrij, Een beeld durft eer bewijzen En nietig' afgoôn prijzen, Den waren God ten hoon. Knielt voor Hem, al gij goôn! Zwicht voor den Opperheer; Buigt u met ootmoed neer Voor Zijn geduchten troon. ⁵ Gans Sion was verheugd, En juicht', o HEER, van vreugd, Met Juda's docht'renscharen, Wanneer 't de blijde maren Uws oordeels had gehoord; Want Gij heerst ongestoord, En toont Uw macht alom, Ver boven 't godendom, 't Welk siddert voor Uw woord.

Schriftuurlijk.nl

Paginahulpmiddelen